بنوآ پل امیل کلاپیرون

در پاریس به دنیا آمد در دانشگاه‌های École polytechnique و the École des Mines به تحصیل ادامه داد قبل از رفتن به شهر سنپترزبورگ (سال ۱۸۲۰ میلادی) در دانشگاه the École des Travaux Publics تدریس کرد. بعد از انقلاب ژوئیه ۱۸۳۰ به پاریس بازگشت. مدیریت ساخت اولین راه آهن که پاریس را به ورسایی و سنت جرمن وصل می‌کرد به عهده داشت. او با ملانی بازانی[1] دختر پیتردومینیک بازانی[2] (ریاضیدان و مهندس پل و تونل) و خواهر بزرگتر پیر دومینیک بازانی[3] (مهندس راه‌آهن) و فرانکویس آکیله بازانی[4] (مارشال فرانسه) ازدواج کرد.

او در سال ۱۸۳۴ با چاپ مقاله تحت عنوان کنترل نیروی گرما[5] اولین قدم خود را برای بنیان‌گذاری ترمودینامیک مدرن گذاشت که در این مقاله کارهای سعدی کارنو که دو سال قبل فوت کرده بود را ادامه داد. با وجود آنکه کارنو تجزیه و تحلیل کلی ماشین گرمایی را توسعه داده بود کلاپیرون از این رویه تبعیت نکرد و تئوری‌های درهمریخته و دسته‌بندی نشده‌ای بر اساس نظریه کالریک ارائه داد.

کلاپییرون در خاطرات خود بیان می‌کند که کارهای سعدی کارنو بسیار آسان فهم و به صورت گرافیکی می‌باشند. او چرخه کارنو را به صورت منحنی بسته ارائه داد.

جدول فشارسنج[6] و جدول فشار-حجم (منحی کلاپیرون).[7] از افتخارات او می‌باشد و به نام او ثبت شده‌است.

در سال ۱۸۴۳ کلاپیرون ایده فرایند برگشت‌پذیر[8] که توسط سعدی کارنو بیان شده بود را ارائه داد و همچنین اثبات اصل سعدی کارنو (که به عنوان قانون دوم ترمودینامیک شناخته می‌شود) را ارائه داد.

این اصول به او کمک کردند تا کارهای کلاوزیوس را دادمه دهد از جمله فرمولی که امروز به معادله کلازیوس-کلاپیرون معروف است؛ که بیان‌کننده روند تغییر فاز دو ماده می‌باشد. او بعداً سؤال گذار فاز[9] (که بعداً به نام مسئله استفان) را مطرح کرد

کلاپیرون همچنین روی

• خصوصیات گاز ایده‌آل[10]
• تعادل اجسام همگن جامد[11]
• محاسبه پایداری پل‌های ادامه دار[12]
• تئوری سه لحظه‌ای (تئوری کلاپیرون)[13]

کار کرد

• ترمودینامیک
• نیکولا سعدی کارنو
• رودلف کلاوزیوس

ویکی‌پدیای انگلیسی