بند نیم‌ور

بند نیم‌ور از جاذبه‌های دیدنی شهر نیم‌ور است که احداث آن منسوب به عهد ساسانیان است.[1] این اثر در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۵۵۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[2]

بند تاریخی نیم ور
نامبند تاریخی نیم ور
کشورایران
استانمرکزی
بخشنیم ور
اطلاعات اثر
کاربریپل، بند
دیرینگیدوره ساسانیان
دورهٔ ساخت اثردوره ساسانیان
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۲۵۵۷
تاریخ ثبت ملی۵ بهمن ۱۳۷۸
اطلاعات بازدید
امکان بازدیدبله

مشخصات

طول این بنا تقریباً ۱۰۰ متر و عرض آن ۹ متر است. مصالح اصلی به کار رفته در بنا سنگ و ساروج است.

جغرافیا

بر روی رودخانه قم‌رود که در شمال منطقه نیم‌ور جاری است، سدی زده[3] شده که کارکرد تأسیسات آبی آن بسیار شگفت‌آور است. مردم این منطقه با استفاده از این تأسیسات آبی به آبیاری زمین‌های کشاورزی و همچنین مصارف خانگی می‌پرداختند.

چاگور

در قسمتی از بند، دهانه‌ای به نام چاگور[4] وجود دارد که آب در آن به سرعت می‌چرخد و پایین می‌رود. بنا بر افسانه‌ای داخل چاگور، چرخی به نام چرخ الماس کار گذاشته‌است که هرچه از دهانه چاگور پایین برود، از آن طرف خرد و متلاشی بیرون می‌آید.
مردم این منطقه دلیل ساخت چاگور را تضمینی برای این می‌دانند که هیچ‌چیز نتواند جلوی جریان آب را در کانال سد کند.

شهر نیم‌ور

آداب و رسوم‌

آیین علم‌بندان | جشن آب و بیل‌گردانی | جیغون | قوچ گدار | مهارت سنتی تهیه و پخت باسلق | مهارت سنتی تهیه و پخت کاچی سنتی | نخل‌برداری 

جاذبه‌های طبیعی

پناهگاه حیات وحش موته  | غار گدار چشمه
رودخانه‌های: قم‌رود | اناربار
کوه‌های: آتشکوه | ارده | کمر 

اماکن تاریخی

داخل شهر: بقعۀ امام‌زاده صالح | بقعۀ امام‌زاده محمد | پل باقرآباد | کوفتر خون | قلعه جمشیدی | قلعه نایبی | مسجد بیت‌المقدس | مسجد جامع نیم‌ور | یخچال نیم‌ور 
اطراف شهر: آتشکده آتشکوه | بند نیم‌ور | میل میلونه

یادکرد

  1. روزنامه آفتاب یزد بایگانی‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine - جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی، شماره ۲۵۰۶، تاریخ انتشار ۴-۹-۱۳۸۶
  2. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
  3. جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی
  4. نیمه‌ور: هزاران سال آب و آتش بایگانی‌شده در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine - همشهری آنلاین

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.