بتی محمودی

کتاب او، بدون دخترم هرگز، روایتی از تجربیات او از سفری به ایران مابین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶ است. زمانی که او برای سفری که به او قول داده شده بود که یک دیدار کوتاه باشد، به همراه همسر و دخترش، آلپنا، میشیگان را به مقصد ایران ترک کرد.[1] او و دخترش در آنجا برخلاف میل خود نگه داشته شدند. فیلم بدون دخترم هرگز با بازی سالی فیلد، بر اساس این کتاب ساخته شده‌است.

مطابق با این کتاب، او و همسرش سید بزرگ محمودی و دخترشان مهتاب محمودی، در اوت سال ۱۹۸۴ به خاطر آنچه شوهرش گفته‌بود یک دیدار دو هفته‌ای با خانواده‌اش در تهران است، به ایران سفر کردند.[1] اما با گذشت دو هفته، او به همسر و فرزندش اجازه بازگشت نداد.[2] محمودی در دام کشوری که با آمریکایی‌ها رابطه خصمانه داشت، خانواده‌ای که با او برخوردی خصومت‌آمیز داشت و همسری که بد دهان بود گرفتار شد. طبق این کتاب، شوهرش در هفته‌های آخر او را از دخترش جدا کرد. همسرش همچنین به او حمله کرده و تهدید کرد که اگر سعی کند وی را ترک کند، او را خواهد کشت.[3][4]

او سرانجام همراه دخترش فرار کرد. جزئیات این کتاب پیرامون فرار ۵۰۰ مایل (۸۰۰ کیلومتر) او به ترکیه، از مسیر کوه‌های برفی ایران، و بواسطه کمک‌های دریافتی از بسیاری از ایرانیان است.[5][6] پس از بازگشت به آمریکا در سال ۱۹۸۶، بتی برای طلاق اقدام کرد و در سال ۱۹۸۹ به‌صورت رسمی از همسرش جدا شد.[2]

محمودی داستان‌هایی از والدین دیگری که همسران خارجی، آنها را از کودک خود جدا کرده‌اند، در کتاب برای عشق به کودک (۱۹۹۲) گردآوری کرده‌است.

الکسیس کوروس برای مقابله با ادعاهای موجود در کتاب بتی، با همسر سابق محمودی همکاری کرد تا مستندی با عنوان بدون دخترم را بسازد. این مستند میزان نژادپرستی و اقدامات هیستریک ضدایرانی، که توسط رسانه‌ها در سال ۱۹۷۹ انجام شده را نشان می‌دهد.[7][8][9]

در ۲۳ اوت ۲۰۰۹، سید بزرگ محمودی در ۷۰ سالگی، در تهران، ایران، درگذشت.[10][11][12][13] خبرگزاری دولتی ایرنا به نقل از برادرزاده او مجید قدسی، گزارش داد که وی در بیمارستان، در اثر مشکلات کلیوی و عوارض دیگر درگذشت.[14]

محمودی مانند دخترش مهتاب، یکی از اعضای مذهبی شورای کلیسای انجیل لوتری ویسکانسین ‏(en)‏ است.[15]