بای‌گلایکن

BGN
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگر	BGN, DSPG1, PG-S1, PGI, SLRR1A, biglycan, SEMDX, MRLS
شناسه‌های بیرونی	OMIM: 301870 MGI: 88158 HomoloGene: 1293 GeneCards: BGN
Gene location (Human)
Chr.	X chromosome (human)[1]
End	153,509,546 bp[1]
Gene location (Mouse)
Chr.	X chromosome (mouse)[2]
End	73,495,933 bp[2]
الگوی گسترش RNA
	; ; ; ;
	More reference expression data
هستی‌شناسی ژن
عملکرد ملکولی	• protein kinase inhibitor activity; • glycosaminoglycan binding; • extracellular matrix structural constituent; • extracellular matrix binding; • extracellular matrix structural constituent conferring compression resistance; • GO:0001948 پیوند پروتئینی;
ترکیبات سلولی	• سیتوپلاسم; • GO:0005578 بافت‌مانه برون‌یاخته‌ای; • intracellular anatomical structure; • transport vesicle; • cell surface; • lysosomal lumen; • Golgi lumen; • سارکولما; • extracellular exosome; • extracellular space; • extracellular region; • collagen-containing extracellular matrix;
فرایند زیستی	• glycosaminoglycan metabolic process; • negative regulation of protein kinase activity; • cytokine-mediated signaling pathway; • chondroitin sulfate biosynthetic process; • extracellular matrix organization; • blood vessel remodeling; • chondroitin sulfate catabolic process; • peptide cross-linking via chondroitin 4-sulfate glycosaminoglycan; • dermatan sulfate biosynthetic process; • negative regulation of receptor signaling pathway via JAK-STAT; • biological process;
	Sources:آمیگو / کوئیک‌گو
هم‌ساخت‌شناسی
	633
	12111
	ENSG00000182492
	ENSMUSG00000031375
	P21810
	P28653
	XM_017029724 NM_001711، XM_017029724
	XM_006527758 NM_007542، XM_006527758
	XP_016885213 NP_001702، XP_016885213
	XP_006527821 NP_031568، XP_006527821
	ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش Human	View/Edit Mouse

بای‌گلایکَن (انگلیسی: Biglycan‎) یک پروتئوگلیکان غنی از توالی لوسین است که در ماتریکس برون‌یاخته‌ای بافت‌های گوناگونی همچون استخوان، غضروف و زردپی یافت می‌شود. این پروتئین در انسان توسط ژن «BGN» کُد می‌شود[5] که بر روی کروموزوم ایکس واقع است. این پروتئین در گذشته با نام «پروتئوگلیکان-۱» (PG-I) شناخته می‌شد.[6]

بایگلایکن در معدنی‌سازی استخوان نقش دارد. در موش‌ها، غیرفعال‌شدن ژن سازندهٔ این پروتئین منجر به بروز پوکی استخوان و کاهش سرعت رشد و کاهش تراکم استخوانی می‌گردد.[7]

هستهٔ مرکزی این پروتئین به فاکتور رشد «BMP-4» متصل شده و بر روی فعالیت زیستی آن اثر می‌گذارد.[8] گزارش شده‌است که بایگلایکن برای فعالیت استخوان‌سازی این فاکتور رشد، ضروری است.[9] شواهدی در دست است که نشان می‌دهد بای‌گلایکَن به مولکول «TGF beta 1» هم اتصال می‌یابد.

منابع

GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000182492 - Ensembl, May 2017
GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000031375 - Ensembl, May 2017
"Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
"Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
Traupe H, van den Ouweland AM, van Oost BA, Vogel W, Vetter U, Warren ST, Rocchi M, Darlison MG, Ropers HH (June 1992). "Fine mapping of the human biglycan (BGN) gene within the Xq28 region employing a hybrid cell panel". Genomics. 13 (2): 481–3. doi:10.1016/0888-7543(92)90279-2. PMID 1612609.
Fisher LW, Termine JD, Young MF (March 1989). "Deduced protein sequence of bone small proteoglycan I (biglycan) shows homology with proteoglycan II (decorin) and several nonconnective tissue proteins in a variety of species". J. Biol. Chem. 264 (8): 4571–6. PMID 2647739. Archived from the original on 5 July 2006. Retrieved 24 December 2017.
Xu T, Bianco P, Fisher LW, Longenecker G, Smith E, Goldstein S, Bonadio J, Boskey A, Heegaard AM, Sommer B, Satomura K, Dominguez P, Zhao C, Kulkarni AB, Robey PG, Young MF (September 1998). "Targeted disruption of the biglycan gene leads to an osteoporosis-like phenotype in mice". Nature Genetics. 20 (1): 78–82. doi:10.1038/1746. PMID 9731537.
Moreno M, Muñoz R, Aroca F, Labarca M, Brandan E, Larraín J (April 2005). "Biglycan is a new extracellular component of the Chordin-BMP4 signaling pathway". EMBO J. 24 (7): 1397–405. doi:10.1038/sj.emboj.7600615. PMC 1142540. PMID 15775969.
Chen XD, Fisher LW, Robey PG, Young MF (June 2004). "The small leucine-rich proteoglycan biglycan modulates BMP-4-induced osteoblast differentiation". FASEB J. 18 (9): 948–58. doi:10.1096/fj.03-0899com. PMID 15173106.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Biglycan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون

biglycan در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
مکان ژنوم BGN انسانی و صفحهٔ جزئیات ژنی BGN در سامانه جستجوی بانک ژنی دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[refGRCh38Ensembl-1] GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000182492 - Ensembl, May 2017

[refGRCm38Ensembl-2] GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000031375 - Ensembl, May 2017

[3] "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.

[4] "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.

[pmid_1612609-5] Traupe H, van den Ouweland AM, van Oost BA, Vogel W, Vetter U, Warren ST, Rocchi M, Darlison MG, Ropers HH (June 1992). "Fine mapping of the human biglycan (BGN) gene within the Xq28 region employing a hybrid cell panel". Genomics. 13 (2): 481–3. doi:10.1016/0888-7543(92)90279-2. PMID 1612609.

[pmid_2647739-6] Fisher LW, Termine JD, Young MF (March 1989). "Deduced protein sequence of bone small proteoglycan I (biglycan) shows homology with proteoglycan II (decorin) and several nonconnective tissue proteins in a variety of species". J. Biol. Chem. 264 (8): 4571–6. PMID 2647739. Archived from the original on 5 July 2006. Retrieved 24 December 2017.

[pmid_9731537-7] Xu T, Bianco P, Fisher LW, Longenecker G, Smith E, Goldstein S, Bonadio J, Boskey A, Heegaard AM, Sommer B, Satomura K, Dominguez P, Zhao C, Kulkarni AB, Robey PG, Young MF (September 1998). "Targeted disruption of the biglycan gene leads to an osteoporosis-like phenotype in mice". Nature Genetics. 20 (1): 78–82. doi:10.1038/1746. PMID 9731537.

[pmid15775969-8] Moreno M, Muñoz R, Aroca F, Labarca M, Brandan E, Larraín J (April 2005). "Biglycan is a new extracellular component of the Chordin-BMP4 signaling pathway". EMBO J. 24 (7): 1397–405. doi:10.1038/sj.emboj.7600615. PMC 1142540. PMID 15775969.

[pmid15173106-9] Chen XD, Fisher LW, Robey PG, Young MF (June 2004). "The small leucine-rich proteoglycan biglycan modulates BMP-4-induced osteoblast differentiation". FASEB J. 18 (9): 948–58. doi:10.1096/fj.03-0899com. PMID 15173106.