بایتکوین
بایت کوین (BYTE COIN) یک ارز دیجیتال غیرقابل ردیابی است که با نماد BCN نمایش داده میشود که از امضاهای حلقوی CryptoNote برای ایجاد تراکنشهای ناشناس استفاده میکند. به عبارت دیگر یک ارز رمزنگار غیرمتمرکز و خصوصی که با توجه به متن باز بودن آن قابلیت استخراج را نیز دارا میباشد. بزرگترین مزیت استفاده از شبکه بایت کوین برای انجام تراکنشها ناشناس، غیرقابل ردیابی و بدون کارمزد بودن است و میتوانید از آن برای دریافت و انتقال پول با اطمینان از این که این تراکنشها توسط شخص سومی ردگیری نمیشود، استفاده کنید. از آنجا که بایت کوین در درجه اول یک سیستم پرداخت همتا به همتا است، در نتیجه بسیاری از کاربردهای بیت کوین را دارد.[1]
بایتکوین | |
---|---|
پول | |
جمع | Byte, Bytecoins |
نماد | B |
نام مستعار | Byte |
آمارها | |
تاریخِ معرفی | ۶ دسامبر ۲۰۱۳ |
استفادهکننده(ها) | بینالمللی |
ارزشگذاری | |
تورم | ۷ میلیارد |
تعداد سکههای بایت کوین
سکههای بایت کوین که با نماد BCN نمایش داده میشود به تدریج گرانتر میشوند چرا که در این شبکه محدودیت استخراج و تولید ۱۸۴٫۴۷ میلیارد بایت کوین وجود دارد که در زمان نگارش این مقاله در حدود ۴۵۰ میلیون عدد از این ارز برای استخراج باقیمانده است. این به آن معناست که میزان سکه موجود در چرخه هیچگاه از این مقدار بیشتر نمیشود و این خود از عوامل افزایش ارزش یک ارز دیجیتال است. از طرفی مقدار بایت کوینی که در هر ۱۲۰ ثانیه در شبکه استخراج میشد در ابتدای سال ۲۰۱۵ در حدود تعداد ۶۴۰۰۰ عدد BCN بوده که در حال حاضر به دلیل سختی شبکه کاهش یافته و به حدود ۱۷۰۰ عدد در هر دو دقیقه رسیدهاست.
انتشار و استخراج
انتشار ارزهای فیات یک فرایند بسته محسوب میشود. در این فرایند هر صادرکننده با توجه به ظرفیتها و قابلیتهای خود مقداری ارز تولید و منتشر میکند و اشخاص دیگر در فرایند انتشار دخالتی ندارند. فرایند انتشار بایت کوین همانند بیت کوین، یک فرایند باز است که قدرت محاسباتی تمام اعضای شبکه را به کار میگیرد. هر کاربری میتواند به شبکه این رمز ارز بپیوندد و در فرایند انتشار شرکت کند. در این حالت، این کاربر به نام استخراج کننده یا ماینر نامیده میشود. استخراج در شبکه منجر به ایجاد توکن جدید میشود. این توکن جدید به عنوان پاداش به کاربرانی داده میشود که از قدرت محاسباتی آنها برای پردازش تراکنشها استفاده شدهاست. لازم است ذکر شود که حتی استخراج کنندگان نیز قادر به شناسایی صاحبان تراکنشها نیستند.[2]