باسیلوس آنتراسیس
باسیلوس آنتراسیس یک باکتری گرم مثبت و عامل بیماری سیاه زخم می‌باشد. لویی پاستور برای اولین بار این عامل را در گوسفندها مشاهده کرد و پس از چند سال توانست واکسن آن را تهیه کند. باسیلوس آنتراسیس هوازی-بی هوازی اختیاری است.
| Bacillus anthracis | |
|---|---|
 | |
| رنگ آمیزی اسپور برای باسیلوس آنتراسیس | |
| آرایه‌شناسی | |
| حوزه: | باکتری |
| شاخه: | فیرمیکوت‌ها |
| رده: | باسیل |
| راسته: | Bacillales |
| تیره: | Bacillaceae |
| سرده: | باکیلوس |
| گونه: | anthracis |
| نام علمی | |
| Bacillus anthracis Cohn 1872 | |
باسیلوس آنتراسیس دارای شکل خاصی است آن‌ها باسیل‌های نامتحرک با انتهای صاف هستند زمانی که از خون جدا می‌شوند دارای کپسول هستند ولی در محیط کشت هیچگاه کپسول ندارند. بر روی محیط کشت کلنیهای نسبتاً بزرگ نامنظم ومسطح، بدون همولیز وخاکستری رنگ است در خون معمولاً فاقد اسپور هستند ولی در شرایط هوازی در مجاورت سرم و co۲ تولید اسپور می‌کنند اسپور این باکتری به صورت بیضی و تقریباً مرکزی است. اسپور با سیلوس آنتراسیس به فنول ۱۵٪ تا ۱۵ روز مقاوم است و ۶۰ درجه سانتی گراد را ۳ دقیقه تحمل می‌کند و حتی حرارت مرطوب را تا سه ساعت تحمل می‌کند. اسپور شدیداً نسبت به پنی سلینها حساس است.
کپسول این باکتری بر خلاف دیگر باکتری‌های پروتئینی است و پلیمری از اسید گلوتامیک می‌باشد.
بیماریزایی
باسیلوس آنتراسیس از طریق تولید سم یا زهرابه به میزبان حمله می‌کند به‌طور دقیقتر بیماریزایی باسیلوس آنتراسیس به دو عامل مربوط است: کپسول و زهرابه. به این ترتیب که کپسول باکتری را در برابر بیگانه خوارها و فاگوسیتها و سایر عوامل دفاع غیر اختصاصی بدن محافظت می‌کند و زهرابه یا سم از سه جزء مهم پروتئینی تشکیل شده‌است. کپسول این باکتری (برخلاف کپسول سایر باکتری‌ها) از جنس پلی پپتیدی متشکل از اسید آمینهٔ دی گلوتامیک اسید است.
منابع
- میکروب‌شناسی پزشکی جاوتز
- میکروبیولوژی عمومی؛ دکتر فریدون ملکزاده، انتشارات دانشگاه تهران.
- کنت گرگوری تادر (۱۳۸۲)، باکتری‌شناسی میکروبیولوژی پروکاریوتیک، ترجمهٔ مریم نصیری آذر، شهرآب، شابک ۹۶۴-۳۱۴-۱۷۵-۶
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باسیلوس آنتراسیس موجود است. |