انوشتکین
انوشتکین نیای بزرگ خوارزمشاهیان، جنگاوری ترک بود از اهالی غرجستان که توسط سپهسالار کل سپاه خراسان در زمان سامانیان به مزدوری گرفته شد. انوشتکین در دوران فرمانروایی سلجوقیان به سبب استعداد سرشار و کفایتی که از خود نشان داد به زودی مدارج ترقی را طی کرد و به مقامات عالی رسید تا این که سرانجام به فرمانداری خوارزم برگزیده شد. انوشتکین صاحب ۹ پسر بود که بزرگ‌ترین آنها، قطب الدین محمد نام داشت.
| نوشتکین غرچه | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| شهنای خوارزم | |||||
| سلطنت | ۱۰۷۷ الی ۱۰۹۷ میلادی | ||||
| پیشین | حکومت مستقیم سلجوقی | ||||
| جانشین | اکینچی | ||||
| زاده | نامعلوم | ||||
| درگذشته | ۱۰۹۷ میلادی | ||||
| فرزند(ان) | قطب‌الدین محمد و ۸ پسر دیگر | ||||
| |||||
| دودمان | دودمان انوشتکین .PNG.webp){kind=small} | ||||
| پدر | نامعلوم | ||||
| مادر | نامعلوم | ||||
| دین و مذهب | اسلام، سنی | ||||
پس از انوشتکین، در سال ۴۷۶ خورشیدی، برای مدت کوتاهی اکینچی حکمرانی کرد و در همان سال با جریان مرگ اکینچی توسط برخی امرای سلجوقی شورشی، پسر ارشد انوشتکین، قطب‌الدین محمد به شاهی خوارزم رسید.
منابع
تاریخ ایران، میترا مهرآبادی، دنیای کتاب، تهران، ۱۳۷۴
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.