انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده

فصل اول به رابطه میان انسان و حیوانات و عواملی که باعث تسلط انسان بر آن‌ها شد می‌پردازد

در ادامه بیان می‌کند که انقلاب زبانی و واقعیت‌های قراردادی همچون کشورها، مرزها، پول و ... سبب شد تا همکاری و تعامل‌های منعطف و گسترده‌ای میان انسان‌ها صورت بگیرد. انسان‌ها از حیوانات به دلیل باور به همین واقعیت‌های قراردادی و تخیلی توانست پیشی بگیرد و رشد کند و گسترش پیدا کند. هراری همچنین بیان می‌کند که انسان گرایی در واقع نوعی مذهب است که بجای خدا انسان را مورد پرستش قرار می‌دهد.

پیشرفت‌های تکنولوژیکی قابلیت معنا بخشیدن انسان‌ها به زندگی را مورد تهدید قرار می‌دهند. هراری این احتمال را که ممکن است یک انسان ابرقدرت یا یک انسان خداگونه جایگزین انسان‌ها و جوامع انسانی شود بررسی می‌کند. وی کتاب را با این پرسش که خطاب به خوانندگان است به پایان می‌رساند: چه اتفاقی برای جوامع و سیاست و زندگی روزانه خواهد افتاد اگر الگوریتم های ناهوشیار اما بسیار هوشمند ما را از خودمان بهتر بشناسند؟ [3]

همچنین هراری اعلام میکند که هم اکنون ما برای کمک گرفتن از دستیارهای هوشمند خود تمام اطلاعات خود را در دسترس شرکت هایی نظیر گوگل و فیسبوک قرار داده ایم و هم اکنون وقوع یک آنفولانزای همه گیر را قبل از سازمان بهداشت، گوگل خواهد فهمید. حال چه میشود اگر تمام اطلاعات در دست یک. سیستم مرکزی پردازش قرار بگیرد که نه تنها بسیار باهوش هست بلکه نوعی از هشیاری و " من" بودن را هم کسب کرده است.

هرارری همچنین حدس میزند که انسان قرن 21 در حال گذار از انسان گرایی و شروع دوره دیتاایسم هست. (اطلاعات محوری) که در این برهه این اطلاعات هست که مهمترین عامل هست و محور همه چیز هست. درواقع مبحث گردش اطلاعات و گردش آزاد اطلاعات و جلوگیری از سانسور اطلاعات و تقاضا برای دسترسی آزاد همه به اطلاعات همه بخش هایی از دیتاایسم هستند. البته جمله آخر کتاب این است که این مطالب پیشگویی نیستند چون تاریخ نشان داده انسان هیچوقت پیشگوی خوبی نبوده و تنها فرضیاتی هستند که ممکن است رخ دهند و شاید هم بشریت کلا مسیر دیگری انتخاب کند.