امرالله صالح

پس از تشکیل جمهوری اسلامی افغانستان در دسامبر ٢۰۰۴، صالح از سوی حامد کرزی به عنوان رئیس اداره امنیت ملی (NDS) منصوب شد.[10] صالح اصلاحات ساختاری را آغاز کرد و به بازسازی سرویس اطلاعاتی افغانستان کمک کرد.[4][11] جامعه صالح و حنیف اتمر وزیر داخله پیشین را جامعه بین‌المللی به عنوان دو نفر از اعضای با صلاحیت کابینه در دولت افغانستان می دیدند. یک کارشناس امنیتی غربی به گاردین گفت که هر دو نفر به "پاکسازی فساد درون" اعضای بدنشان شهرت دارند.[4][11]

در سال ٢۰۰٥، صالح چندین مأمور امنیت ملی را درگیر کرد که به مناطق قبیله ای پاکستان نفوذ کنند و بن لادن و دیگر رهبران القاعده و طالبان را جستجو کنند. از آنجا که می توان چندین عضو القاعده را شناسایی کرد، اما مشخص شد که بن لادن در منطقه نیست. در سال ٢۰۰۶، شواهدی به صالح ارائه شد مبنی بر اینکه بن لادن در یک منطقه بزرگ مسکونی در ٢۰ مایلی شهر ابوت آباد، پاکستان زندگی می کند. وی اطلاعات را با پرویز مشرف رئیس جمهور پیشین پاکستان در میان گذاشت که با عصبانیت ادعا را لغو کرد و اقدامی نکرد.[12]

پس از آنکه صالح مأموران پشتو زبان را برای نفوذ به عملیات طالبان در پاکستان فرستاد، امنیت ملی اطلاعاتی در مورد خانه ها، مساجد، مشاغل و خانواده های شبه نظامیان را جمع کرد.[12] در بهار سال ٢۰۰۶، صالح مصاحبه های زیادی با فرماندهان طالبان انجام داد و تصمیم گرفت ISI از سال قبل کمک های بیشتری را برای شبه نظامیان آغاز کند. بر اساس شواهد، صالح پیش بینی کرد که تا سال ۲۰۰۹، طالبان به شهرهای بزرگ جنوبی حمله کنند و یک شورش تمام عیار انجام دهند…[13]

گفته می شود که پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ افغانستان، نظرات رئیس جمهور افغانستان در مورد مسائل امنیتی پیش روی افغانستان و چگونگی برخورد بهتر با آنها تغییر کرده است. این امر بر روابط کاری رئیس جمهور افغانستان و برخی از وزرای کابینه وی از جمله رئیس اطلاعات وی تأثیر گذاشت.[14] صالح گفت: "او کرزی فکر می کرد دموکراسی به عنوان یک شخص به او آسیب رسانده است. خانواده اش مورد حمله ناعادلانه رسانه ها قرار گرفته بودند و غرب انتقاد غیرمنصفانه ای از وی می کرد. بنابراین پس از انتخابات ریاست جمهوری، او مرد تغییر یافته ای بود و ما می توانستیم همان رابطه قبل از انتخابات ریاست جمهوری را نداشته باشیم. احمد رشید، تحلیلگر سیاسی در سال ٢۰١۰ نیز همین مسئله را مشاهده کرد، چشم انداز جدید کرزی چشمگیرترین تغییر سیاسی است که طی بیست و شش سالی که من او را می شناسم، متحمل شده است.[15] هر دو صالح و حنیف اتمر وزیر داخله متعاقباً با کرزی در مورد چگونگی اقدام علیه طالبان، که کرزی از آنها به عنوان "برادران" یاد می کرد، اختلاف نظر شدیدی داشتند. در آن زمان صالح و اتمر به طور فزاینده ای در دولت کرزی منزوی شدند.[16]

رئیس جمهور اوباما در اواخر مارس ٢۰١۰ برای سخنرانی در کابینه افغانستان و ترمیم روابط با حامد کرزی از کابل دیدار کرد. اوباما مجدداً بر تعهد آمریکا در قبال افغانستان تأکید کرد و گفت: "ایالات متحده یک بار دیگر کار را ترک نمی‌کند. او "همکاری شدید" بین ایالات متحده و افغانستان را برای جلوگیری از قدرت گرفتن مجدد گروه های تندرو توصیه کرد.[15]

در اوایل سال ٢۰١۰، یک مرد افغان با ادعای نمایندگی ملا اختر محمد منصور فرمانده ارشد طالبان، به NDS مراجعه کرد. وی با ارائه نامه ای که ادعا شده توسط منصور نوشته شده است، گفت که منصور علاقه‌مند است کانال مذاکره را باز کند.[12] افراد صالح شروع به تست اعتبار نامه پیام رسان مفروض کردند، و با قضاوت نادرست آنها پرونده را مختومه کردند. این مرد سپس به سایر مؤسسات دولت افغانستان مراجعه کرد. صالح می گوید ، "وقتی فهمیدم ... که او راهی دیگر را طی می کند، من به دولت هشدار دادم که اگر این امین الله است، اگر او این ادعا را می کند، و اگر این شخص باشد، به من اعتماد کن، او نماینده کسی نیست این یک کلاهبرداری است... مراقب باشید این منصور نیست. اما این تصور وجود داشت که امرالله مخالف گفتگو است، بنابراین بیایید او را به حاشیه برسانیم. این مرد افغان که در پاکستان زندگی می کرد جایی که شورای رهبری طالبان در آن مستقر است، متعاقباً سه جلسه با مقامات ناتو و افغانستان برگزار کرد. [13][16] این شخص که از هواپیمای ناتو از پاکستان به کابل منتقل شده بود، در کاخ ریاست جمهوری با رئیس جمهور کرزی ملاقات کرد. در اواخر سال ٢۰١۰، معلوم شد که نماینده فرض شده منصور همانطور که صالح قبلاً هشدار داده بود، یک فریبکار بود. نیویورک تایمز می نویسد: "در یک اپیزود که می توانست از یک رمان جاسوسی برداشته شود، اکنون مقامات ایالات متحده و افغانستان می گویند که مرد افغان یک شیاد بود." [13][16]

امرالله صالح در یک کنفرانس بین‌المللی.

در تاریخ ۶ ژوئن ٢۰١۰، صالح از سمت NDS استعفا داد در حالی که اتمر پس از حمله ستیزه جویان علیه جرگه صلح ملی از سمت خود به عنوان وزیر کشور استعفا داد، گرچه کسی کشته و زخمی نشده و مهاجمان دستگیر شدند.[12] چند روز پس از جرگه، کرزی اتمر و صالح را احضار کرده بود تا در مورد حمله علیه جرگه گفتگو کنند. پس از جلسه هر دو نفر رسماً استعفا دادند، زیرا نتوانستند حمله به جرگه را متوقف کنند.[12][17] CNSNews می نویسد: "صالح به خبرنگاران گفت که استعفای خود را به عنوان مدیر کل امنیت ملی تسلیم کرده است زیرا وی اعتماد کرزی را در نتیجه حمله از دست داده است. وی گفت که او و اتمر رئیس جمهور را در مورد مقدمات امنیتی جرگه و پس از آن "موفقیت در ... تصرف تسهیلگران"، اما کرزی راضی نبود. بنابراین احساس کرده بود که قادر به ادامه پست خود نیست. وی همچنین گفت که دهها دلیل برای ترک موقعیت خود وجود دارد، اما توضیح بیشتری در مورد دیگران"."[13][18] استعفای این دو نفر موجب نگرانی گسترده کارشناسان افغانستان شد.[13]

صالح بارها اظهار داشته است که اطلاعات افغانستان چهار سال قبل از کشته شدن بن لادن توسط نیروهای آمریکایی در مورد مخفی شدن اسامه بن لادن در منطقه ای نزدیک به ابوت آباد، پاکستان، اعتقاد داشته و آنها را به اشتراک گذاشته است. صالح این اطلاعات را با پرویز مشرف رئیس جمهور پاکستان در میان گذاشته بود که با عصبانیت ادعا را لغو کرده و اقدامی نکرده بود.[14]

امرالله صالح به گاردین گفت، در اوایل سال ٢۰۰۴، مأمورانی که برای اطلاعات افغانستان کار می کردند، مشخص کردند که بن لادن به جای مناطق قبیله ای نیمه مستقل در مرز افغانستان و پاکستان، در یک منطقه بزرگ مسکونی در پاکستان زندگی می کند. صالح اطلاعات افغانستان را به این نتیجه رساند هزاران گزارش بازجویی و این فرضیه که بن لادن یک میلیونر با چند همسر و بدون هیچ گونه سرسختی در چادر زندگی نخواهد کرد.[14] من کاملاً مطمئن بودم که او در مناطق مستقر در پاکستان است زیرا در سال ٢۰۰٥ نفوذ به مناطق قبیله ای هنوز بسیار آسان بود و ما تعداد زیادی خبرچین در آنجا داشتیم. آنها می توانستند هر اعرابی را پیدا کنند اما بن لادن را پیدا نکنند.[14]

در سال ٢۰۰٧، افغان ها به طور مشخص دو خانه امن القاعده را در منشرا، شهری واقع در چند مایلی ابوت آباد شناسایی کردند و این باور را به وجود آورد که احتمالاً بن لادن در آنجا مخفی شده است. اما امرالله صالح می گوید که پرویز مشرف، رئیس جمهور پاکستان با عصبانیت مشت خود را بر روی میز خرد کرد، هنگامی که صالح در جلسه ای که حامد کرزای رئیس جمهور افغانستان نیز در آن شرکت داشت، اطلاعات را به وی ارائه داد.[19] به گفته صالح، وی گفت، آیا من رئیس جمهور جمهوری موز هستم؟" سپس او به رئیس جمهور کرزی برگشت و گفت، "چرا این مرد پنجشیری را آورده ای تا به من اطلاعاتی بیاموزد؟[19]

یک روزنامه نگار بی بی سی در مواجهه با مشرف با ادعاهای صالح می نویسد: "رهبر سابق پاکستان بسیار خوب دلال دلسوز را بازی می کند ... اما این زمانی است که استتار آقای مشرف شروع به لغزش می کند. اصل ادعایی که او مانند یک سیاستمدار اداره می کند (وی گفت: در حقیقت این یک مورد از هویت اشتباه مربوط به سیا بود.) اما او از ذکر نام امرالله صالح خشمگین است.[19] مشرف صالح را به بی حوصلگی و فرومایگی متهم کرده اظهار داشت:" امرالله صالح من هرگز دوست نداشته ام و بنابراین او حق ندارد چیزی را به من ارائه دهد.[19]

گزارش تحلیلی دسامبر ٢۰١١ توسط بنیاد Jamestown، به این نتیجه رسید که "علی رغم انکار ارتش پاکستان، شواهدی در دست است که عناصر ارتش پاکستان اسامه بن لادن را با دانش فرمانده ژنرال پرویز مشرف رئیس سابق ارتش پناه می دهند. ژنرال اشفق پرویز کیانی رئیس ستاد ارتش فعلی (COAS). ژنرال ضیاالدین بات (معروف به ژنرال ضیاالدین خواجه) رئیس پیشین ارتش پاکستان در کنفرانسی در مورد روابط پاکستان و آمریکا در اکتبر ٢۰١١ فاش کرد که طبق اطلاعات وی مدیر سابق وقت سرتیپ ایژاز شاه (بازرسان)، سرلشکر اداره اطلاعات پاکستان (٢۰۰۴-٢۰۰٨)، اسامه بن لادن را در خانه امن اداره اطلاعات در ابوت آباد با آگاهی کامل از پرویز مشرف نگه داشتهاست.[20] ژنرال پاکستانی ضیاالدین بوت گفت که بن لادن در ابوت آباد پنهان شده است.[20] بعداً بات اظهارات خود را انکار کرد.[21]