اشم وهو

اَشِم وُهو دعا یا نمازی است از نسک سوم اوستای ساسانی بنام بغ نسک. اشم وهو امروزه در یسنا، هات ۲۰ موجود است. همچنین راجع به آن در فصل نخست سروش یشت هادخت آمده‌است.[1] ترجمهٔ اشم وهو: راستی بهترین نیکی است. که مایهٔ نیک بختی است. نیک بختی از آنِ کسی است که راست باشد و خواستار بهترین راستی.[2] سه دعا یا نماز اشم وهو، یتا اهو و ینکه هاتام از دعاهای مهم اوستا به شمار می‌آیند.

اهمیت دعای اشم وهو در کتاب بندهش چنین است که در بخش آفرینش رودها می‌نویسد که زمانی که هورمزد از نیمه البرز دو رود را جاری ساخت یکی اروندرود و دیگری وه رود که به سمت خراسان شد و از آن دو رود رودهای بسیاری پدید آمد و مردی اشم وهویی را بخواند و آن رودها باز به این دو رود بازگردند[3]