یتا اهو

یَتا اَهو یا اَهونه وَئیریَه دعا یا نمازی است از نسک سوم اوستای ساسانی بنام بغ نسک. یَتا اَهو امروزه در یسنا، هات ۱۹ موجود است. همچنین راجع به آن در فصل نخست سروش یشت هادخت آمده‌است.[1] ترجمهٔ یَتا اَهو: همانگونه که سردار دنیوی، (فرمانروا، شاه) به ارادهٔ خود (فرمانروایی می‌کند) به همان گونه نیز یک رد یا رهبر روحانی در پرتو راستی و پاکی نیرومند است. بخشش اندیشهٔ نیک بهرهٔ کسی است که کار را به نام و به خواست مزدا انجام دهد. نیروی خدایی و کشور اهورایی از آن کسی است که درویشان را دستگیری کند (درویشان را دانش بیاموزد).[2] سه دعا یا نماز یتا اهو، اشم وهو و یِنگِه هاتام از نمازهای معروف اوستا به شمار می‌آیند که در اوستای موجود عبارتند از یسنا، هات نوزدهم، بیستم و بیست و یکم.[3]