اسلام در کویت

اسلام در کویت به عنوان دین اصلی شهروندان این کشور محسوب می‌شود که طبق تخمین‌های صورت گرفته، ۶۰ تا ۷۰ درصد اهالی این کشور، سنی مذهب و ۴۰ تا ۳۰ درصد را شیعیان تشکیل داده‌اند.[1] این کشور تا پیش از اسلام، جزئی از خاک ایران بود.[2] طبق ماده دوم قانون اساسی کشور کویت، دین رسمی کشور کویت، اسلام است و قوانین این کشور باید بر منبای قوانین اسلام تدوین و برنامه ریزی شود. در این کشور مسجدهای بسیاری وجود دارد که برجسته ترین آن، مسجد جامع کویت است. مسلمانان کویت در ۱۰ شب آخر ماه رمضان در این مسجد، به نماز شب می‌ایستند که تعداد آنان حدود ۴۰ هزار نفر گزارش شده است.[3] مسلمانان این کشور به جهت آزادی بیان نسبی نسبت به سایر مناطق اطراف، از رشد سیاسی و مذهبی بیشتری برخوردار هستند.[4]

آمار

کویت از مناطقی است که جمعیتی ترکیبی از بومی و مهاجرین دارند. اکثر مهاجرین این منطقه از ایران هستند و طبق آمار رسمی این کشور، چهل درصد و بر اساس برخی منابع تا ۵۰ درصد، متشکل از شیعیان می‌باشند. اکثریت شیعیان این کشور، دوازده‌امامی هستند. بر اساس ترکیب جمعیت، این کشور در مقایسه با سایر کشورهای منطقه، از اقلیت‌های دینی بیشتری برخوردار است و ۸۵ درصد از مجموع جمعیت کشور را مسلمانان و ۱۵ درصد را غیر مسلمانان شکل داده‌اند. اقلیت‌های این کشور، مسیحی و زرتشتی هستند.[2] اکثر شیعیان این کشور ایرانی تبار هستند.[5] تفکیک شیعیان از اهل سنت در این منطقه کار آسانی نیست. مهاجران شیعی در این ناحیه بیشتر از عربستان، بحرین و ایران به این کشور مهاجرت کردند. شیعیان در این کشور، دارای ۲۸ مسجد و ۶۰ حسینیه هستند.[2][6] برخی از فرقه٬های دیگر در جامعه کویت وجود دارد که تعداد اندک آنان، سبب شده تا هیچ برآوردی از جمعیت آنان وجود نداشته باشد.[7]

تاریخ

با وجود آنکه کشور کویت تا پیش از ورود اسلام به آن، جزئی از خاک ایران محسوب می‌شود، تاریخچه‌ای مجزا نداشته و تنها به عنوان یکی از مهمترین کانون‌های اسلام در خاورمیانه معرفی شده‌است. در خصوص ورود اسلام به این منطقه آمده است که به سال ۱۲ ه.ق، جنگی میان نیروهای مسلمان به فرماندهی خالد بن ولید و حکام ایرانی در این منطقه رخ داد. در همان دوران، این منطقه به همراه مناطق دیگری از خاورمیانه به دست مسلمانان فتح شد و اسلام در انجا نهادینه گردید.[4][8]

پانویس

  1. "The Evolution of U. S.-Turkish Relations in a Transatlantic Context" (PDF). Strategic Studies Institute. p. 87. Archived from the original (PDF) on March 18, 2015.
  2. «بررسی نقش و جایگاه فرهنگی شیعیان در کشور کویت – الشیعه». farsi.al-shia.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۰.
  3. «جريدة الرأي - محليات - 40 ألف مصلٍ أحيوا الليلة الرابعة من العشر الأواخر في المسجد الكبير - - 24/09/2008». web.archive.org. ۲۰۰۸-۰۹-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۰.
  4. «سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي - نگاهي به تاريخچه و ساختار كويت». icro.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۰.
  5. "Business Politics in the Middle East". Rivka Azoulay. 2013. p. 71. Archived from the original on 20 August 2017.
  6. "Islam in the World Today: A Handbook of Politics, Religion, Culture, and Society". Werner Ende, Udo Steinbach. 2002. p. 533. Archived from the original on 31 December 2013.
  7. "The Evolution of U. S.-Turkish Relations in a Transatlantic Context" (PDF). Strategic Studies Institute. p. 87. Archived from the original (PDF) on March 18, 2015.
  8. «بررسی نقش و جایگاه فرهنگی شیعیان در کشور کویت – الشیعه». farsi.al-shia.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.