استایرن

منومر استایرن مایعی است بی رنگ و بابویی همانند مواد آروماتیک. نقطه جوش آن ۱۴۶ درجه سلیسیوس و وزن ویژه آن ۹/۰ گرم بر سانتی مترمکعب است.

Styrene
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 100-42-5 Y
پاب‌کم 7501
کم‌اسپایدر 7220 Y
UNII 44LJ2U959V Y
KEGG C07083 N
ChEBI CHEBI:27452 Y
ChEMBL CHEMBL285235 Y
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس WL3675000
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
خصوصیات
فرمول مولکولی C8H8
جرم مولی 104.15 g/mol
شکل ظاهری colorless oily liquid
چگالی 0.909 g/cm³
دمای ذوب −۳۰ درجه سلسیوس (−۲۲ درجه فارنهایت؛ ۲۴۳ کلوین)
دمای جوش ۱۴۵ درجه سلسیوس (۲۹۳ درجه فارنهایت؛ ۴۱۸ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب <1%
ضریب شکست (nD) 1.5469
گرانروی 0.762 cپواز at 20 °C
ساختار
گشتاور دوقطبی 0.13 D
خطرات
MSDS MSDS
کدهای ایمنی R۱۰ R۳۶
شماره‌های نگهداری S۳۸ S۲۰ S۲۳
خطرات اصلی flammable, toxic
لوزی آتش
Error: imagemap_invalid_title
3
2
2
نقطه اشتعال
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 N (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

بیشتر در فرآوری پلاستیک‌های پلی استایرن به کار می‌رود. روش بزرگ فرآوری استایرن از راه واسطه اتیل بنزن است. نخست بنزن با اتیلن، آلکیل‌دار می‌شود. سپس بر روی کاتالیزگر کلرید آلومینیم، اسید فسفریک جامد یا سیلیس – آلومین به استایرن، هیدروژن زدایی می‌شود.

خطرات آتش سوزی و انفجار

مایعی است سوختنی و بخار آن با هوا یک درهم قابل انفجار فرآوری می‌کند. نزدیک اشتعال آن ۱/۱ و ۱/۶ درصد حجمی بخار استایرن در هوا بوده و نقطه اخگر زنی آن ۳۲ درجه سلیسیوس می‌باشد. با نگرش به سنگینتر بودن بخار آن از هوا، این گاز می‌تواند مسافت فراوانی را طی کند تا به یک منبع اخگر برسد و مایه برگشت اخگر گردد. برای خاموشیدن آن می‌توان از آب به گونه افشانه، CO۲، پودر شیمیایی یا کف بهره‌گیری نمود. باید نگریست که به هنگام آتش سوزی می‌شود پراکسیدهای آلی قابل انفجار پایه ریزی شوند. به هنگام عملیات اطفاء باید از عینکهای نگهبان و ماسک بهره‌ گرفت.

خطرات بهداشتی

سبب تحریک سیستم تنفسی و چشم می‌گردد. اگر فرد به مدت بسیار در تماس با حجم قابل توجهی از استایرن قرار گیرد، می‌شود اثرات سیستماتیک در وی بروز نماید. T.L.V آن PPM ۱۰۰ بوده و بکارگیری عینک نگهبان و ماسک تنفسی رهنمود می‌شود.

استایرن در بطریهای شیشه‌ای، قوطی‌های ۱ تا ۵ گالنی، بشکه‌های فلزی ۵۵ گالنی و مخازن ویژه نگهداری و حمل می‌شود. اگر در انباشتگاه استایرن پلی مریزه شود، می‌شود انباشتگاه با انفجار شدید نابود شود بر همین اساس بیشتر به آن ماده‌ای موسوم به بازدارنده جهت جلوگیری از این عمل اضافه می‌کنند. اگر محلول استایرن برای بیش از ۳۰ روز نگهداری می‌شود، باید مقدار بازدارنده آن هر هفته آزمایش شود. ساختمان انبار استایرن باید دارای خصوصیات انبار مایعات قابل اشتعال باشد.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.