استان انبار
استان اَنبار (به عربی: محافظة انبار) نام یکی از استان‌های هیجده‌گانه کشور عراق است.این استان بزرگترین استان عراق است.
استان انبار(الانبار) محافظة انبار | |
|---|---|
استان | |
 جایگاه استان انبار در نقشهٔ عراق | |
 | |
| مختصات: ۳۲°۵۴′۰″ شمالی ۴۱°۳۶′۰″ شرقی | |
| کشور |  عراق |
| مرکز | رمادی |
| مدیریت | |
| • فرماندار | علی فرحان الدلیمی |
| مساحت | |
| • کل | ۱۳۷,۸۰۸ کیلومتر مربع (خطای عبارت: عملگر < دور از انتظار مایل مربع) |
| جمعیت (۲۰۰۹) | |
| • کل | ۱٫۶۵۸٫۰۰۰ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۳+ (Iraqi Standard Time) |
| پیش‌شماره(های) تلفن | ۲ ۹۶۴ |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | IQ-AN |
| زبان رسمی | عربی |
پیشینه
انبار (الانبار) از مناطق مهم ایران در دوران ساسانی بود و به دلیل آنکه توشه‌گاه و انبار ساز و برگ سپاه ساسانی بوده در پهلوی به نام «هنبار» خوانده می‌شده است.
«انبار» در خط دفاعی ایران در برابر امپراتوری روم قرار داشت و از این‌رو شاپور یکم ساسانی شهر انبار را بازسازی کرد و به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز دفاعی ایران درآورد و ارگ‌هایی جنگی در آن ساخت و سپس آن را «پیروزشاپور» نام گذاشت.[1]
بسیاری مورخان انبار را بعد از تیسفون، دومین شهر مهم دوران ساسانی در غرب ایران دانسته‌اند.
انوشیروان نیز برای تقویت سد دفاعی ایران در مرزهای غربی و در مجاورت روم، به بازسازی پادگان‌های «انبار» پرداخته بود.[2]
این شهر در ۶۲ کیلومتری بغداد کنونی، نزدیک قناتی که دجله و فرات را به هم متصل می‌کند و در کتب اسلامی نهر عیسی خوانده شده قرار داشت. این قنات که ظاهراً توسط شاهپور دوم حفر شده باعث گردید که انبار اهمیت تجارتی فراوان پیدا کند. تردید نیست که انبار قبل از دوران ساسانی بنا شده. تاریخ‌دانان عرب ساختمان آن‌را به بخت‌النصر نسبت می‌دهند. در دوران اشکانیان شهر تقریباً شهری عربی بود به این معنی که اکثریت اهالی آن‌را قبایل عرب تشکیل می‌دادند. انبار با اینکه نیمه عرب بود، باز به سبب اهمیت تجاری و آبیاری و نیز به سبب آنکه در دروازه روم قرار داشت مورد توجه شاهپور اول قرار گرفت به‌طوری‌که آن‌را از نو بساخت و برآن دو خط دفاعی نهاد و در داخل آن کوشکی بنا کرد و به این ترتیب شهر به صورت یکی از مراکز مهم سپاه درآمد. شاه ساسانی نام شهر را نیز به یاد شکستی که بر گوردین چهارم وارد کرده بود به پیروز شاپور تغییر داد. واژه انبار همانطور که اغلب لغت‌نویسان عرب اشاره می‌کنند، همان کلمه معروف فارسی است. انبار از آن جهت انبار خوانده شد که کسری رزق اصحاب خود را در آن جای می‌داد. در دوره ساسانیان، مسیحیان انبار قدرتی داشتند چنانکه یک اسقف بزرگ یعقوبی در آنجا مستقر شده بود، ضمنا یکی از مراکز بزرگ یهودیان نیز بود. انبار در زمان خلافت ابوبکر به دست خالدبن ولید فتح شد. مردمان انبار که در هنگام غارت‌های خالد در شهرهای سواد کمکی از مرکز ایران دریافت نداشته بودند، خود از پشت باروهای شهر به دفاع پرداختند. اما شیرزاد امیر ساباط که در آنجا بود گریخت، مردم نیز که یارای دفاع نداشتند با خالد صلح کردند.[3]
جغرافیا
انبار که بزرگترین استان عراق است در غرب این کشور قرار گرفته‌است.
مرکز این استان شهر رمادی است.
مردم
قبیلهٔ الدلیم در این استان سکونت دارند. اکثریت مردم استان از قبایل دلیم تقریباً همه آنها سنی هستند. ریشه این عشیره میرسه به یمن. الدلیم با دیگر عشیره های عرب عراق مانند الجبور و العبید جزو قبیله عرب زبید هست.
شهرهای استان
- رمادی
- سداح
- حدیثه
- هیت
- عانا
- فلوجه
- ابوغریب
- قائم
- نُخَیب
- رطبه
- کُبَیسه
- اسد
- خالدیه
- ساجریه
- عبیدی
- کرمه
- حقلانیه
- المحمدی
| استان‌های عراق | |
|---|---|
| اربیل | انبار | بابِل | بغداد | بصره | تأمیم | دهوک | دیاله | ذی‌قار | سلیمانیه | صلاح‌الدین | قادسیه | کربلا | مثنی | میسان | نجف | نینوا | واسط | |
منابع
- روحانی، بیژن، خشکسالی آثار باستانی را آشکار کرد، تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۳۸۸، بازدید: آوریل ۲۰۰۹.
- همان.
- راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، ص ۱۹۶ و ۱۹۷.
- آذرنوش، آذرتاش، راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، چاپ سوم. تهران: انتشارات توس، ۱۳۸۸. شابک ۳-۴۳۶-۳۱۵-۹۶۴-۹۷۸
