ارتش آزادی‌بخش جنوب
ارتش آزادی‌بخش جنوب (اسپانیایی: Ejercito liberador del Sur)، ارتشی بود که به دست امیلیانو زاپاتا پس از این که فرانسیسکو مادرو دعوت به قیام مسلحانه و آغاز انقلاب مکزیک در سال ۱۹۱۰ میلادی را اعلام کرد تشکیل شده بود. ساپاتا اغلب خود این ارتش را در نبرد همراهی و رهبری می‌کرد.
| ارتش آزادی‌بخش جنوب | |
|---|---|
| Ejército Libertador del Sur | |
| شرکت‌کننده در انقلاب مکزیک | |
| فعالیت | ۱۹۱۱–۱۹۲۰ |
| ایدئولوژی | Zapatismo Agrarianism |
| رهبران |
|
| ستاد | Variously Ayala or سیرا مادره خاوری |
| ناحیهٔ عملیات‌ها |
متمرکز در ایالت ایالت مورلوس. تهاجمات به پوئبلا، گررو و مکزیکو سیتی. |
| بخشی از | Conventionists (1914-1917) |
| متحدان |
|
| مخالفان | Presidents of Mexico
Factions
|
| نبردها/جنگ‌ها | Battle of Cuautla |
بعد از سرنگونی پورفیریو دیاس این ارتش که در آغاز با مادرو همکاری می‌کرد بر ضد او قیام کرد، چون مادرو نتوانسته بود خواسته‌های قیام جنوب که بیشتر پیرامون مالکیت زمین بود برآورده کنند. جنگ این ارتش تا زمان ونوستیانو کارآنسا ادامه داشت و با ترور ساپاتا در سال ۱۹۱۹ میلادی به دست ارتش کارآنسا، کم‌کم از هم پاشید.
سربازان ارتش آزادی‌بخش‌جنوب معروف به «ساپاتیستاس» (اسپانیایی: Zapatistas) بیشتر از دهقانان فقیری که دوست داشتند بیشتر وقت خود را به کار کردن بر روی زمین‌های کشاورزی بپردازند تا از این راه بتوانند درآمدی داشته باشند تشکیل شده بود. به همین دلیل این سربازان بعد از چندین ماه خدمت به خانه‌های خود بازمی‌گشتند تا ماه‌های باقی‌مانده سال را به کشاورزی بپردازند.
ارتش آزادی‌بخش جنوب در طول خدمات خود از ۴٬۰۰۰ تا ۲۷٬۰۰۰ نفر داشت، ساختار این ارتش بسیار سست و سیستم رتبه در آن محدود بود.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Liberation Army of the South». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ejército Libertador del Sur». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای اسپانیایی.