اتلبرت وسکس

اتلبرت سومین پسر اتلولف و آسبور بود[1] و در دوران حکومت پدرش در ۸۵۵ به فرمانروایی کنت، یکی از پادشاهی‌های تابعهٔ وسکس رسید. او پس از مرگ برادرش اتلبالد، شاه وسکس، در ۸۶۰ و چشم‌پوشی برادران کوچکترش اتلرد و آلفرد از مطالبات خود، فرمانروای واحد هر دو پادشاهی وسکس و کنت شد[2] و در کینگستون-آپان-تیمز در سوری تاجگذاری کرد.[1]

اتلبرت به مدت ۵ سال پادشاهی کرد[2] و در این مدت حکومتش شاهد هجوم گستردهٔ وایکینگ‌های دانمارکی بود که کمی پس از تاجگذاری او حملات خود را از سر گرفته بودند.[1] آنها در ۸۶۰ وینچستر، پایتخت وسکس را با خاک یکسان کردند و در ۸۶۵ کنت را ویران ساختند.[2]

اتلبرت در ۸۶۵ یا ۸۶۶ درگذشت و در شربورن ابی واقع در دورست به‌خاک سپرده شد. پس از او برادرش اتلرد به پادشاهی وسکس رسید.