اتحادیه آفریقای شرقی

اتحادیه آفریقای شرقی (به انگلیسی: East African Federation) یک همبستگی سیاسی فدرال پیشنهاد شده در شرق قاره آفریقا برای ساختن یک کشور جدید است. گفتگوها برای ایجاد یک اتحادیه میان شش کشور مستقل تانزانیا، کنیا، اوگاندا، رواندا، بوروندی و سودان جنوبی انجام شده که در فاز بررسی است.[3] این گفتگوها برای نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ میلادی آغاز شدند و پنج عضو اولیه برای رهایی از فقر گرد هم آمدند و پس از ۳۵ سال رایزنی، در سال ۲۰۰۰ میلادی انجمن آفریقای شرقی آغاز به کار کرد. در سال ۲۰۱۸ میلادی یک قانون اساسی جدید توسط انجمن آفریقای شرقی نوشته شده‌است که در سال ۲۰۲۱ به مرحله اجراء خواهد رسید و کشور فدرال آفریقای شرقی در سال ۲۰۲۳ بنیانگذاری خواهد شد.[4][5]

دین در کشور آفریقای شرقی

  مسیحیت (۷۶٫۰۴٪)
  اسلام (۱۴٫۰۶٪)
  هندوییسم، بودیسم و دیگر (۴٫۶٪)
  دین‌های آفریقایی (۴٫۲۴٪)
  بی‌دینی (۱٫۶٪)
East African Federation

Shirikisho la Afrika Mashariki
پرچم
شعار: "یک مردم - یک سرنوشت!"
سرود: در دست طراحی
موقعیت کشور آفریقای شرقی بر روی نقشه
شامل: تانزانیا، کنیا، اوگاندا، رواندا، بوروندی و سودان جنوبی
Capitalآروشا
بزرگترین شهردارالسلام
زبان(های) رسمیزبان انگلیسی، زبان فرانسوی
Lingua francaزبان سواحلی
نام(های) اهلیتEast African
نوعفدراسیون پیشنهادی
ملیت شرق آفریقایی
قوه مقننهEALA
بنیان‌گذاری
• East African Community
7 July 2000
مساحت
• Total
۲٬۴۶۷٬۲۰۲ کیلومترمربع (۹۵۲۵۹۲مایل‌مربع) (10th)
• آبها (٪)
۴٫۹
جمعیت
• برآورد سال ۲۰۱۸
178,978,883[1] (8th)
• تراکم
۶۸٫۴ /به ازای هر کیلومترمربع (۱۷۷٫۲ /مایل‌مربع)
تولید ناخالص داخلی (GDP)  برابری قدرت خرید (PPP)برآورد ۲۰۱۷ 
• کل
US$ 472.238 billion[2]
• سرانه
US$ ۲٬۶۳۹
تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی)برآورد ۲۰۱۷ 
• کل
US$ 172.766 billion
• سرانه
US$ ۹۶۵
واحد پولشیلینگ آفریقای شرقی (EAS)
منطقه زمانییوتی‌سی+۲ / +۳ (CAT / زمان شرق آفریقا)
وبگاه رسمیwww.eac.int

ویژگی‌های اتحادیه

پرچم کشور تازه تأسیس آفریقای شرقی در سال ۲۰۰۳ میلادی با بهره‌گیری از رنگ‌های پرچمهای ۵ کشور تانزانیا، کنیا، اوگاندا، رواندا و بوروندی طراحی شد و در سال ۲۰۱۱ زمزمه‌های پیوستن کشور تازه تأسیس سودان جنوبی به این اتحادیه شنیده شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی پس از اینکه طراحان تجزیهٔ سودان موفق شدند کشور سودان جنوبی را ایجاد کند، سالوا کیر مایاردیت سیاستمدار سودانی موفق شد یک خط لوله جدید از جنوب سودان سابق به اتیوپی احداث نماید تا سواحل کشور سودان را دور بزند. او به این روش توانست تمامی تجارت نفتی با کشور سودان سابق را قطع کند و ناحیه جنوبی را مستقل نماید و خود رئیس‌جمهور شود. خط لوله جدید از راه خاک اتیوپی به بندر جیبوتی وصل شد تا از سواحل کشور سودان دور گردد. در سال ۲۰۱۶ میلادی ۵ کشور بنیانگذار این طرح، با پیوستن سودان جنوبی به اتحادیه موافقت کردند و سرانجام سودان جنوبی در همان سال به اتحادیه آفریقای شرقی پیوست.[6] کشور آفریقای شرقی با مساحت ۲٬۴۶۷٬۲۰۲ کیلومتر مربع دهمین کشور بزرگ جهان از نظر مساحت خواهد بود و پس از نیجریه پرجمعیت‌ترین کشور آفریقایی لقب خواهد گرفت. یکای پول کشور جدید شیلینگ آفریقای شرقی نام خواهد داشت که با نام و تصویر پادشاهان بریتانیا همانند ادوارد هشتم، جرج پنجم، جرج ششم و الیزابت دوم ضرب خواهد شد.[7] درصورت تشکیل، این کشور با جمعیت بیش از ۱۷۸ میلیون نفر از کشورهای روسیه، ژاپن و مکزیک پرجمعیت‌تر خواهد شد.[1] زبان سواحلی به عنوان زبان میانجی و زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم کشور به کار خواهد رفت و شهر آروشا نیز به عنوان پایتخت پیشنهاد شده‌است.[8] انتظار می‌رود اقتصاد کشور جدید آفریقای شرقی سالیانه ۴۷۲ میلیارد دلار تولید ناخالص ملی داشته باشد که موجب می‌شود به چهل و سومین اقتصاد برتر جهان تبدیل شود. با این حساب کشور آفریقای شرقی به قوی‌ترین اقتصاد آفریقا تبدیل خواهد شد و کشورهای مصر، نیجریه، آفریقای جنوبی و الجزایر در رده‌های دوم تا پنجم قاره آفریقا جای خواهند داشت. سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور نیز ۲٬۶۳۸ دلار خواهد شد که موجب می‌شود کشور آفریقای شرقی در جایگاه ۱۶۴ در سرانه تولید جهان جای بگیرد.[9][10] یووری موسونی ادعا کرد که طرح آفریقای شرقی باید اولویت اصلی رئسای جمهور این کشورها باشد.[11] در سال ۲۰۱۸ یک طرح فدرال با قانون اساسی ناحیه‌ای ارائه شد که در سال ۲۰۲۱ اجراء خواهد شد.[12]

نگارخانه
  • طرح اولیه کشور آفریقای شرقی در دهه ۱۹۶۰ میلادی. در آغاز این طرح، شامل ۵ کشور اصلی بوده‌است و سودان جنوبی در سال ۲۰۱۶ به آن اضافه شد.
  • نماد اتحادیه

منابع
  1. "The World Factbook". cia.gov. Retrieved 24 July 2016.
  2. "Report for Selected Countries and Subjects". imf.org. Retrieved 24 July 2016.
  3. "One president for EA by 2010". Sundayvision.co.ug. 28 November 2004. Archived from the original on 31 October 2012. Retrieved 15 July 2012.
  4. "Ready for a United States of East Africa?".
  5. Havyarimana, Moses (18 January 2020). "Regional experts draft confederation constitution". The EastAfrican. Retrieved 24 February 2020.
  6. "South Sudan admitted into EAC". Daily Nation. 2 March 2016. Archived from the original on 26 March 2016. Retrieved 4 March 2016.
  7. "East African trade bloc approves monetary union deal". 30 November 2013. Retrieved 19 January 2018 – via Reuters.
  8. "One president for EA by 2010". Sundayvision.co.ug. 28 November 2004. Archived from the original on 31 October 2012. Retrieved 15 July 2012.http://www.sundayvision.co.ug/detail.php?mainNewsCategoryId=7&newsCategoryId=123&newsId=402452
  9. "East African trade bloc approves monetary union deal". 30 November 2013. Retrieved 19 January 2018 – via Reuters.
  10. "Report for Selected Countries and Subjects". imf.org. Retrieved 24 July 2016.https://www.reuters.com/article/us-africa-monetaryunion/east-african-trade-bloc-approves-monetary-union-deal-idUSBRE9AT08O20131130
  11. "Ahead of election, Museveni says he wants to build East African superstate #UgandaDecides". Newsweek. Retrieved 22 October 2016.
  12. Havyarimana, Moses (11 January 2020). "Regional experts gather for federation law". The EastAfrican. Retrieved 24 February 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.