ابونعیم اصفهانی

ابونُعَیْم عبدالله بن احمد شافعی اشعری یک‌ دانشمند حدیثی شافعی مذهب ایرانی سده های چهارم و پنجم هجری خورشیدی است. او در اصفهان زاده شد و برای دانش آموزی از شهرهای گوناگونی چون:بصره ، کوفه ، نیشابور ، مکه ، بغداد و اندلس دیدن کرد. شمس‌الدین ذهبی و تقی الدین سبکی(قاضی القضات شام) از او به عنوان یکی از بهترین مراجع دانش های حدیث اسلامی یاد کرده اند.[1]

با نعیم اصفهانی اشتباه نشود.

ابونُعَیْم اصفهانی محدث و رجالی قرن چهارم و پنجم هجری است. از مهم‌ترین تالیفات وی چهل حدیث الاربعون حدیثاً فی امر المهدی است که قدیمی‌ترین چهل حدیث شیعیان پیرامون امام دوازدهم است.[2][3][4]

منابع
  1. Gibb, H.A.R.; Kramers, J.H.; Levi-Provencal, E.; Schacht, J. (1986) [1st. pub. 1960]. Encyclopaedia of Islam (New Edition). Volume I (A-B). Leiden, Netherlands: Brill. p. 142. ISBN 9004081143.
  2. «اربعینات». مرکز اسلامی واشینگتن.
  3. «نکوداشت «حافظ ابونعیم اصفهانی» در اصفهان برگزار می‌شود». فارس.
  4. «حافظ ابونعیم اصفهانی». نشریه هنر و مردم اردیبهشت ۱۳۵۳ - شماره ۱۳۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.