ابن عبدالحق
ابواسحاق، ابراهیم بن علی دمشقی با لقب برهان‌الدین، شهرت‌یافته به ابن عبدالحق (۱۲۷۰–۱۳۴۴م) فقیه حنفی و محدث سوری بود. پدرش قاضیِ حُصن بود از این رو به ابنِ قاضی الحصن شهرت یافت. در سال ۷۲۸ق از دمشق به قاهره فراخوانده شد و ده سال (تا ۷۳۸ق)، قاضی حنفیان مصر بود. پس از عزل به دمشق برگشت. به تدریس و افتا پرداخت. نوازل الوقائع، المنتقی، مختصر السنن الکبیر للبیهقی از آثار اوست.[1]
| ابن عبدالحق | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۷۰م / ۶۶۸ق دمشق |
| درگذشت | ۱۳۴۴م/ ۷۴۴ق دمشق |
| پیشه | فقیه حنفی و محدث |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «ابن عبد الحق». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۱. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.