ابراهیم بن محمد ناجی
ابراهیم بن محمّد ناجی لقب‌گرفته به برهان‌الدین، کُنیه‌گرفته به ابواسحاق (۱۴۰۷–۱۴۹۵) (نسب: ابراهیم بن محمد بن محمود بن بدر، حلبی قبیبانی شافعی) واعظ، محدث، فقیه شافعی و نویسنده شامی در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود. دربارهٔ شهرتش به ناجی گفته‌اند که از برای مذهب‌گردانی‌اش از حنبلی به شافعی بوده است. [1]
| ابراهیم بن محمد ناجی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۴۰۷م/ ۸۱۰ق ؟ |
| درگذشت | ۱۴۹۵م/ ۹۰۰ق دمشق |
| پیشه | محدث، فقیه، واعظ، نویسنده |
| عنوان | برهان‌الدین |
آثار
- کنز الراغبین العفاة فی الرمز الی المولد المحمدی و الوفاة
- تعلیق علی الترغیب و الترهیب للمنذری
- جواب الناجی عن الناسخ و المنسوخ، هل یکمن جمعه
- عجالة الإملاء
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الناجی». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۵. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.