آوارگی

آوارگی شرایط بی‌خانمانی، بدون کار یا درآمد ثابت است. آوارگان معمولا در فقر زندگی می‌کنند و روزگار خود را با گدایی، گشتن در زباله‌ها، دزدی کوچک، کار موقت، یا (اگر موجود باشد) کمک دولتی سپری می‌کنند.

نقاشی جان اورت میلی به نام دختر کور که یک موسیقی‌دان آواره را نشان می‌دهد.

در کشورهای غربی، آوارگان معمولا زندگی خود را با بزه‌های کوچک، گدایی، و قانون‌شکنی می‌گذارندند و قانون، آنها را با کار اجباری، سربازی اجباری، زندان، یا محصور کردن در خانه کار، تنبیه می‌کرد.

عناوین و جایگاه‌های
ارباب‌رعیتی
Lord paramount/Territorial lord
واسال مهتر
Mesne lord
Lord of the manor/Overlord/Vogt/Liege lord
Esquire/جنتلمن/Landed gentry
Franklin/yeoman
Free tenant/Husbandman
رعیت‌داری/Villein/bordar/cottar
خدمتکار
آوارگی
برده‌داری

به آواره، ولگرد، سرگردان، دَربِدَر، خانه‌بدوش، و بی‌کاره نیز می‌گویند.[1]

در دوران امروز، مصوبه ضد آوارگی، پیگیر ۲ هدف است: ۱) کمک به آوارگان و اسکان دادن به آنها و ۲) پیشگیری از بزهکاری است.

پانویس
  1. "vagrant – Definition of vagrant in English by Oxford Dictionaries". Oxford Dictionaries – English.

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آوارگی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.