آناغالیس

در آذربایجان در مناطق

• تبریز
• دیزه
• سیامک

در شمال ایران مناطق

• گرگان
• بندرگز
• مازندران
• گیلان
• محمودآباد
• درهٔ هراز
• جنوب آستارا
• سفیدرود
• جنوب رشت
• لاهیجان

در بلوچستان

• گشت
• چاه‌بهار
• بشاگرد

در نواحی غرب

• قزوین
• بروجرد
• تفرش

در خوزستان

• اهواز
• دزفول
• شوشتر

در کرمان

• بین جیرفت و بم

و همچنین در دالکی، بوشهر و جزیرهٔ قشم و همچنین در خراسان تهران دیده می‌شود.

این گیاه با گل قرمز در ایران، در مناطق

جنوب غرب

• دالکی
• کازرون
• خرابه‌های شوش

در شمال غرب

• تبریز

در بلوچستان

• مکران

در دامنه البرز، اطراف تهران دیده می‌شود.

همان‌طور که گفته شد این گیاه دارای خواص مختلفی می‌باشد.

دو تا پنج گرم از آن را دم‌کرده، آب آن را صاف کنید و بنوشید. خشک‌کننده و بازکننده انسداد و گرفتگی مجاری عروق می‌باشد.

دو تا پنج گرم از نوع گل قرمز آن را دم‌کرده و آب آن را بنوشید. به‌عنوان ضد سم در درمان مارگزیدگی، یرقان، ناراحتی‌های مغزی، هاری و بیماری ترس از آب، صرع، استسقا، مالیخولیا مؤثر است.

آب گیاه تازه را گرفته، با عسل مخلوط نموده و در چشم بکشید. برای ضعف بینایی و زخم‌های چشم و سایر ناراحتی‌های پوستی اطراف چشم نافع است.

ضماد کوبیدهٔ آن را برای بیرون آوردن خار و تیغ از اعضای بدن و جلوگیری از توسعهٔ زخم‌های چرکین و بد و دفع باد سرخ و التیام جراحت‌ها مفید است.

قرقرهٔ با آب برگ و میوهٔ آن برای رفع ناراحتی‌های مغزی و پاک کردن سر از بلغم و تسکین درد دندان مفید است.

کتاب گیاهان دارویی حاجی شریفی جلد شفا ۱

سایت ویکی ووک http://wikiwook.ir/blog/?p=2811%5Bپیوند+مرده%5D

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Anagallis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۵.