آلدو مورو

آلدو مورو (به ایتالیایی: Aldo Moro) (زاده ۲۳ سپتامبر ۱۹۱۶ – درگذشته ۹ مه ۱۹۷۸)، نخست‌وزیر سابق ایتالیا و رئیس حزب دموکرات مسیحی ایتالیا بود. وی ۵ دوره نخست‌وزیر ایتالیا بوده‌است. مورو از سال ۱۹۴۶ وارد فعالیت‌های سیاسی شد. مورو در ۱۶ مارس ۱۹۷۸ در یک درگیری خیابانی در رم ربوده شد. ربایندگان وی، اعضای بریگاد سرخ بودند. وی پس از ۵۴ روز اسارت، کشته شد.

آلدو مورو
۳۸مین نخست‌وزیر ایتالیا
مشغول به کار
۲۳ نوامبر ۱۹۷۴ – ۲۹ ژوئیه ۱۹۷۶
رئیس‌جمهورجووانی لئونه
پس ازماریانو رومور
پیش ازجولیو آندریوتی
وزیر امورخارجه ایتالیا
مشغول به کار
۷ ژوئیه ۱۹۷۳ – ۲۳ نوامبر ۱۸۷۴
پیش ازماریانو رومور
وزیر آموزش و پرورش ایتالیا
مشغول به کار
۱۹ مه ۱۹۵۷ – ۱۵ فوریه ۱۹۵۹
وزیر دادگستری ایتالیا
مشغول به کار
۶ ژوئیه ۱۹۵۵ – ۱۵ مه ۱۹۵۷
اطلاعات شخصی
زاده
تولد

۲۳ سپتامبر ۱۹۱۶
مالیه، آپولیا
درگذشته۹ مهٔ ۱۹۷۸ (۶۱ سال)
رم، لاتیوم
ملیت ایتالیا
حزب سیاسیرئیس حزب دموکرات مسیحی ایتالیا
پیشهسیاستمدار
دینکاتولیک رومی

وی مانع قدرت گرفتن نیروهای چپ در ایتالیا شده‌بود. وی به ورود ایتالیا به ناتو کمک کرد. پس از مرگ وی حزب دموکرات مسیحی ایتالیا رو به ضعف نهاد.[1]

با آغاز دهه ۱۹۹۰ میلادی و در پی افشای شبکه سری گلادیو که توسط سازمان اطلاعاتی آمریکا و انگلیس تشکیل و کنترل می‌شد، روزنامه نگاران کشف کردند که گلادیو از راست‌گرایان افراطی و اعضای مافیا برای خرابکاری بنام چپ‌گراها استفاده کرده و بسیاری از اقدامات تروریستی بریگاد سرخ (گروه چپ‌گرای معروف ایتالیا) که مهمترین آن ربودن و قتل آلدو مورو بود، در واقع عملیات نفوذی‌های شبکه گلادیو در گروه بریگاد سرخ بوده‌است.

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آلدو مورو موجود است.
  1. «ربوده شدن و به قتل رسیدن آلدو مورو، نخست‌وزیر سابق ایتالیا و رئیس حزب دموکرات مسیحی این کشور». وبگاه آریانیکا. دریافت‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.