آذرین‌لایه
آذرین‌لایه یا سیل (Sill)، در زمین‌شناسی، به تودهٔ نفوذی آذرین تختی که در میان لایه‌های رسوبی قدیمی‌تر یک آتشفشان رخنه کند می‌گویند.
بخش‌های یک توده نفوذی:
۱. کوژسنگ (لاکولیت)
۲. آذرین‌تیغه کوچک
۳. ژرف‌سنگ (باتولیت)
۴. آذرین‌تیغه (دایک)
۵. آذرین‌لایه (سیل)
۶. تنوره آتشفشانی (پایپ)
۷. کاوسنگ (لوپولیت)
۱. کوژسنگ (لاکولیت)
۲. آذرین‌تیغه کوچک
۳. ژرف‌سنگ (باتولیت)
۴. آذرین‌تیغه (دایک)
۵. آذرین‌لایه (سیل)
۶. تنوره آتشفشانی (پایپ)
۷. کاوسنگ (لوپولیت)
آذرین‌لایه‌ها همیشه به موازات بسترهای سنگی پیرامون خود حالت می‌گیرند.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «(Sill (geology». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۷.
- فرهنگستان زبان فارسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
