آذرنوش مهدویان

آذرنوش مهدویان، (متولد ۲۳ مهر ۱۳۲۶ تبریز، (اصفهانی الاصل - ۲۸ مرداد ۱۳۵۸)، یکی از ۱۱ نفری بود که در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ به اتهام «فساد فی الارض و محاربه با خدا و رسول خدا» در زندان دیزل آباد کرمانشاه اعدام شدند.[1] وی در میان این ۱۱ نفر تنها کسی بود که بیشتر به حزب توده ایران گرایش داشت. شغل مهدویان در یک منبع دبیر دبیرستان[1] و استاد دانشگاه و در منبعی دیگر کارمند بهزیستی[2] ذکر شده‌است.

آذرنوش مهدویان
زادهٔ۲۳ مهر ۱۳۲۶
تبریز،
درگذشت۲۸ مرداد ۱۳۵۸
کرمانشاه
آرامگاهبهشت زهرا، تهران
محل زندگیکرمانشاه
پیشهکارمند بهزیستی و مدرس دانشگاه
سال‌های فعالیت۱۳۵۲ تا ۱۳۵۸
سازمانحزب توده ایران
کارهای برجستهبه راه انداختن نخستین اعتصاب معلمان ایران در انقلاب بهمن ۵۷
دورهانقلاب بهمن ۱۳۵۷
مکتبمارکسیسم، مارکسیسم-لنینیسم
همسر(ها)مهوش حدیدی
فرزندانآرش مهدویان، نیما مهدویان
والدینعبدالقدوس مهدویان، زهرا مهدویان

اعدام

آذرنوش مهدویان در روز ۲۷ مرداد ۱۳۵۸ دستگیر و همان شب در ساعت ۲:۴۰ به همراه هرمز گرجی بیانی و ۹ معلم دیگر در زندان دیزل آباد کرمانشاه بدون محاکمه اعدام شد.[1][2] اعلام شده بود که او به همراه گرجی بیانی در پاوه و در جریان مبارزهٔ مسلحانه دستگیر شده‌است؛ اما این مسئله هرگز اثبات نشد.[1] روزنامه کار در خبر واقعه نوشته بود که از ۱۱ نفر اعدامی، پیش از اعدام نزدیک به ۳ لیتر خون گرفته شده و برای پاسدارها به پاوه فرستاده شده‌است.[3] حاکم شرع کرمانشاه، علی رازی‌زاده گفته بود که مدرک «اقدامات» آذرنوش مهدویان و عضویت او در حزب توده اعتراف و اقرار صریح او بوده‌است. به گفته وی، مهدویان «در لحظات قبل از اعدام شعار حزب توده را می‌داد».[2]

منابع
  1. هرمز هم جاودانه شد. یادنامهٔ هرمز گرجی بیانی، کرمانشاه؛ ۱۳۵۸. ص۴۵
  2. پایگاه اینترنتی امید؛ یک سرگذشت: آقای آذرنوش مهدویان
  3. هرمز هم جاودانه شد. یادنامهٔ هرمز گرجی بیانی، کرمانشاه؛ ۱۳۵۸. ص۴۱

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.