N-گلیکولیزاسیون
N-گلیکولیزاسیون (انگلیسی: N-linked glycosylation) به فرایند اتصال مولکول قندی الیگوساکارید (موسوم به مولکول گلیکان) به یک اتمِ نیتروژن (نیتروژن آمیدیِ باقیماندهٔ آسپاراژین در یک پروتئین) گفته می‌شود که در علم بیوشیمی مورد مطالعه و بررسی است.[1] نوع اتصالات اتمی، هم در عملکرد[2] و هم در ساختار فیزیکی[3] پروتئین‌های برخی از یوکاریوت‌ها مؤثر است.
انواع گوناگون گلیکان در ارگانیسم‌های مختلف.
فرایند N-گلیکولیزاسیون در یوکاریوت‌ها، باستانیان و خیلی بندرت، در باکتری‌ها رخ می‌دهد. ماهیت گلیکان‌های حاوی پیوند نیتروژنی که به گلیکوپروتئین متصل می‌شوند، بر حسب آنکه در کدام سلول بیان می‌شوند، متفاوت است.[4] این موضوع همچنین در گونه‌های مختلف با هم تفاوت دارد و گونه‌های مختلف جانوری، انواع متفاوتی از گلیکان‌های دارای پیوند نیتروژنی را می‌سازند.
مسیر بیوسنتز گلیکوپروتئین‌های حاوی پیوند نیتروژنی: این فرایند در شبکه آندوپلاسمی شروع می‌شود و در دستگاه گلژی ادامه می‌یابد و در غشاء پلاسمایی خاتمه می‌یابد. محصول نهایی، یا ترشح می‌شود یا در داخل همان غشاء پلاسمایی باقی می‌ماند.
جستارهای وابسته
منابع
- "Glycosylation". UniProt - Protein sequence and functional information.
- Patterson MC (Sep 2005). "Metabolic mimics: the disorders of N-linked glycosylation". Seminars in Pediatric Neurology. 12 (3): 144–51. doi:10.1016/j.spen.2005.10.002. PMID 16584073.
- Imperiali B, O'Connor SE (Dec 1999). "Effect of N-linked glycosylation on glycopeptide and glycoprotein structure". Current Opinion in Chemical Biology. 3 (6): 643–9. doi:10.1016/S1367-5931(99)00021-6. PMID 10600722.
- Drickamer K, Taylor ME (2006). Introduction to Glycobiology (2nd ed.). Oxford University Press, USA. ISBN 978-0-19-928278-4.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «N-linked glycosylation». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.