یوسف بخشی خوانساری

یوسف بخشی خوانساری (۱۲۹۸ در خوانسار - ۱۳۵۸ در ری) شاعرایرانی بود.[1] عمده شهرت بخشی به خاطر سرودن اشعاری به گویش محلی خوانساری می‌باشد وی همچنین دارای اشعاری به زبان فارسی نیز می‌باشد.

نمونه اشعار به زبان فارسی
دیشب گره از زلف تو واکردم و رفتم دیوانه‌ای از بند رها کردم و رفتم
دل حلقهٔ گیسوی تو بر گردن خودداشت از گردنش این سلسله واکردم و رفتم
تا موی تو را باز پریشان نکند باد بسیار سفارش به صبا کردم و رفتم
صد جور به من کردی و من هیچ نگفتم جز آن که به جان تو دعا کردم و رفتم
می‌سوزم ازین شعلهٔ جان سوزکه خودرا از عشق تو انگشت‌نما کردم و رفتم

نمونه اشعار به گویش خوانساری
با قلا مایه یی قلای نری ورشه ری درخت صنیبری
تا به واچن گه نخچه ژون دررت با هم از عشق پر زشور و شری
شی خود بخچه ساتن لونهصحب ژون کرت با دماغ تری
هر قلایی خبر گنا بومهبخچه هیاره ژون ز هر گذری
به نک اون یکی به نازولهبه نک این یکی به پیش و پری

آثار[2]
  1. تذکره شعرای خوانسار
  2. ترانه‌های خوانسار
  3. مشاعره خرس و خر "مشترکا با لاهوتی گلپایگانی"
  4. دیوان اشعارخوانساری

منابع
  1. «یوسف بخشی خوانساری». دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۶.
  2. «یوسف بخشی شاعر دردآشنای خوانساری». دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۶.
  • فضل‌الله زهرایی، گلستان خوانسار
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.