یحیی بن عدی

یحیی بن عدی (زاده ۲۷۲ ه.ش – درگذشته ۳۶۴ ه.ش) پزشک و فیلسوف مسیحی بوده‌است. از او آثار زیادی در زمینه فلسفه و پزشکی به جا مانده‌است.

یحی بن عدی هم‌عصر ابن الندیم بود.[1]^* او بعضی آثار ارسطو و افلاطون را به زبان عربی ترجمه کرد و در علم منطق سرآمد هم‌عصران خود بود. برخی از مورخان معتقدند که وی طب و منطق را نزد رازی آموخته‌است.[2] از دیگر استادان او ابی بشر متی بن یونس و ابونصر فارابی را نام می‌برند.[3] ابن قفطی چهل کتاب از او برشمرده‌است. ابن‌الندیم از تفسیر طوبیقای ارسطو و مقالهٔ در بحوث اربعه و رسالهٔ در نقض حجج قائلین به تعلق افعال بخدای تعالی را نام برده‌است. ترجمه متی را از شرح تمیستیوس بر (السما و العالم) ارسطو اصلاح کرد و شرح اسکندر افرودیسی (ن ک نیمه اول سده سوم) را بر آثار العلویه ارسطو به عربی برگرداند. ابن عدی در هشتاد و یک سالگی درگذشت و در بغداد به خاک سپرده شده‌است.