گالریا والریا

گالریا والریا (به لاتین: Galeria Valeria) (درگذشتهٔ ۳۱۵) دختر دیوکلتیان، همسر گالریوس و امپراتریس روم بود.

گالریا والریا
امپراتریس روم
درگذشته۳۱۵
همسر
فرزند(ان)کاندیدیانوس (پسرخوانده)
پدردیوکلتیان
مادرپریسکا

زندگینامه

گالریا والریا دختر امپراتور دیوکلتیان و پریسکا بود.[1] پریسکا فردی بود مسیحی یا علاقه‌مند به مسیحیت و دخترش نیز همچون او یا به دین مسیح گرویده بود یا نسبت به مسیحیان احساس همدردی می‌کرد.[1] والریا در سال ۲۹۲[2] یا ۲۹۳[1] به‌عنوان دومین همسر گالریوس که در آن زمان عنوان سزار را داشت به ازدواج او درآمد.[2] این ازدواج در واقع با هدف مستحکم‌تر کردن روابط بین گالریوس و دیوکلتیان صورت پذیرفت.[3] گالریوس در ۳۰۵ به امپراتوری رسید[4] و احتمالاً در نوامبر ۳۰۸ والریا را به جایگاه آگوستایی رساند و عنوان Mater Castrorum را به او اعطا نمود.[1] گالریوس همچنین خانه‌ای برای همسرش در نیکومدیا ساخت و به افتخارش نام یکی از استان‌های روم را تغییر داد.[1] والریا نیز کاندیدیانوس، پسر نامشروع گالریوس را به فرزندخواندگی خود پذیرفت. کاندیدیانوس سپس به نامزدی دختر ماکسیمینوس دایا درآمد.[1]

گالریوس در سال ۳۱۱ میلادی[1] و هنگام بازگشت به دهکدهٔ آبا و اجدادی خود به‌منظور انجام بازدیدی درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد.[3] با مرگ او، مراقبت از گالریا والریا و مادرش پریسکا به لیسینیوس سپرده شد، با این حال آن دو از پیش لیسینیوس به دربار ماکسیمینوس دایا گریختند.[1] دایا خواهان ازدواج با والریا بود اما وقتی مقاومت او را دید تمامی اموال او را ضبط و والریا و مادرش را به سوریه تبعید نمود.[1][2] به‌دنبال این رویدادامپراتور بازنشسته دیوکلتیان، چندین بار تلاش نمود تا از سیاه‌بختی دخترش جلوگیری کند و خواست تا آنان را به پیش او در سالونا بازگردانند اما فایده‌ای نداشت و توجهی به او نشد.[3] در عین‌حال ماکسیمینوس از اینکه با دیوکلتیان همچون یک استدعاکننده و با دخترش همچون یک مجرم برخورد می‌کرد دچار غرور شده بود.[2]

با مرگ دایا در سال ۳۱۳، والریا و مادرش با فرار از تبعیدگاه خود به دربار لیسینیوس بازگشتند.[3] لیسینیوس نخست به‌نیکی با آنان رفتار نمود و والریا احساس آرامش کرد. اما پس از آگاهی از اعدام‌های خونین او در کاخ نیقیه دریافت که فردی ستمکارتر از ماکسیمینوس دایا به‌جای او نشسته است.[3] والریا و مادرش پریسکا بار دیگر گریختند و لیسینیوس فرمان مرگ آنان را صادر نمود.[1] آن‌ها خود را به جامهٔ پلب‌ها درآوردند و به مدت ۱۵ ماه از استانی به استان دیگر سرگردان بودند تا آنکه سرانجام در سال ۳۱۵ میلادی در تسالونیکا دستگیر شدند.[3] والریا را همراه با مادر[2] و پسرخوانده‌اش کاندیدیانوس[1] گردن زدند[1][2] و اجسادشان را به دریا انداختند.[3]

منابع
  1. Michael DiMaio, Jr. (۱۹۹۷). «Prisca, Galeria Valeria, and Candidianus». De Imperatoribus Romanis: An Online Encyclopedia of Roman Rulers and Their Families. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۱.
  2. John Yonge Akerman. A descriptive catalogue of rare and unedited Roman coins: from the earliest period of the Roman coinage, to the extinction of the empire under Constantinus Paleologos, Volume 2 (Google eBook). E. Wilson, 1834. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۱).
  3. Wayne G. Sayles. Ancient Coin Collecting III: The Roman World - Politics and Propaganda. F+W Media, Inc, 2007, ISBN 0-89689-478-9. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۱).
  4. Michael DiMaio, Jr (۲۹ سپتامبر ۱۹۹۶). «Galerius (305-311 A.D.)». De Imperatoribus Romanis: An Online Encyclopedia of Roman Rulers and Their Families. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.