گئورگی فلروف
گئورگی فلِروف (روسی: Гео́ргий Никола́евич Флёров؛ IPA: [gʲɪˈorgʲɪj nʲɪkɐˈlajɪvʲɪtɕ ˈflʲɵrəf]؛ زاده ۲ مارس ۱۹۱۳ درگذشته ۱۹ نوامبر ۱۹۹۰ ) یک فیزیکدان هسته‌ای اهل روسیه بود.
| گئورگی فلروف | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲ مارس ۱۹۱۳ روستوف-نا-دونو، امپراتوری روسیه |
| درگذشت | ۱۹ نوامبر ۱۹۹۰ (۷۷ سال) مسکو، روسیه شوروی |
| ملیت | روسیه |
| شهروندی | روسیه-اتحاد شوروی |
| محل تحصیل | دانشگاه پلی تکنیک دولتی سن پترزبورگ |
| شناخته‌شده برای | پروژه بمب اتمی شوروی |
| جایزه(ها) | جایزه استالین (۱۹۴۶، ۱۹۴۹) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | Thermal و فیزیک هسته‌ای |
| محل کار | Joint Institute for Nuclear Research |
او در سال ۱۹۴۰ میلادی به همراه کنستانتین پترزاخ توانست برای نخستین بار فرایند واپاشی هسته‌ای شکافت خود به خود را مشاهده نماید.[1]
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Georgy Flyorov». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۴.
- «Georgy Flyorov». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.