کیم جونگ اون

کیم جونگ اون (زادهٔ ۸ ژانویه ۱۹۸۴) رهبر جمهوری دمکراتیک خلق کره (کره شمالی) است. او دارای عناوین دبیر اول حزب کارگران کره، رئیس کل کمیسیون مرکزی نظامی، رئیس کل کمیسیون ملی دفاع کره شمالی، فرمانده معظم ارتش خلق کره، و عضو پرزیدیوم پلیتبوری کمیته مرکزی حزب کارگران کره است. وی همچنین در ژوئیه ۲۰۱۲ میلادی به درجه ژنرال چهار ستاره ارتقاء یافت.[2] او در زمانِ به قدرت رسیدن با ۲۷ سال سن، جوان‌ترین رئیس کشور در جهان بود.[3][4]

این یک نام کره‌ای است؛ نام خانوادگی کیم است.
مارشال[1]

کیم جونگ-اون
김정은
کیم جونگ اون در نشست ۲۰۱۸ کره شمالی و ایالات متحده
سومین رهبر کره شمالی
آغاز به کار
۱۷ دسامبر ۲۰۱۱
رئیس‌جمهورکیم یونگ-نام
اصلیچو یونگ-ریم
پاک پونگ-جو
پس ازکیم جونگ-ایل
رئیس حزب کارگران خلق کره
آغاز به کار
۹ مه ۲۰۱۶
دبیر اول: ۱۱ آوریل ۲۰۱۲ – ۹ مه ۲۰۱۶
پس ازکیم جونگ-ایل (دبیرکل)
رئیس کمیسیون امور دولتی
آغاز به کار
۳۰ ژوئن ۲۰۱۶
قائم‌مقامHwang Pyong-so
Choe Ryong-hae
پاک پونگ-جو
پس ازمنصب ایجاد شد
مشغول به کار
۱۳ آوریل ۲۰۱۲ – 30 June 2016
کمیسیون ملی دفاع
قائم‌مقامKim Yong-chun
Ri Yong-mu
جانگ سونگ تائک
O Kuk-ryol
Choe Ryong-hae
Hwang Pyong-so
پس ازکیم جونگ-ایل
پیش ازOffice abolished
رئیس کمیسیون مرکزی نظامی
آغاز به کار
11 April 2012
Acting: ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ – ۱۱ آوریل ۲۰۱۲
قائم‌مقامChoe Ryong-hae
Ri Yong-ho
Hwang Pyong-so
پس ازکیم جونگ-ایل
رهبر هیئت رئیسه پلیتبورو
آغاز به کار
11 April 2012
Acting: ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ – ۱۱ آوریل ۲۰۱۲
پس ازکیم جونگ-ایل
فرمانده معظم
ارتش خلق کره
آغاز به کار
۳۰ دسامبر ۲۰۱۱
پس ازکیم جونگ-ایل
اطلاعات شخصی
زاده۸ ژانویه ۱۹۸۴
پیونگ یانگ، کره شمالی
ملیت کره شمالی
حزب سیاسیحزب کارگران کره
همسر(ان)ری سل-جو
روابطکو یونگ هی (مادر)
کیم جونگ ایل (پدر)
پیشهسیاستمدار
دینمارکسیست خدا ناباور
خدمات نظامی
درجهژنرال چهار ستاره

در پی درگذشت کیم جونگ ایل، رهبر پیشین کره شمالی، رسانه‌های دولتی این کشور آغاز زمامداری کیم جونگ اون را اعلام کردند. روز دوشنبه، ۲۸ آذر ۱۳۹۰ (۱۹ دسامبر ۲۰۱۱)، تلویزیون دولتی کره شمالی که ساعاتی قبل خبر درگذشت کیم جونگ ایل، «رهبر اعظم» این کشور را گزارش کرده بود، اعلام داشت کیم جونگ اون، پسر رهبر سابق، با لقب «جانشین بزرگ» جانشین پدر شده‌است.[5] کیم جونگ اون سومین پسر کیم جونگ ایل است. او در سوئیس تحصیل کرده‌است.[6] وی تا سال ۱۹۹۸ در مدرسه‌ای انگلیسی زبان در برن سوئیس درس می‌خوانده‌است.[5]

کیم به شکل دیکتاتوری حکمرانی می‌کند و انتخابات آزاد و عادلانه‌ای در کشور او وجود ندارد. منتقدان حکومت وی، تحت آزار و اذیت قرار می‌گیرند، رسانه‌ها توسط رژیم کنترل می‌شوند، دسترسی به اینترنت توسط رژیم محدود شده و آزادی دین نیز وجود ندارد.[7][8][9] رژیم او شبکهٔ گسترده‌ای از زندان‌ها و اردوگاه‌های کار را اداره می‌کند که میلیون‌ها انسان را زندانی کرده و به کشتن داده‌است. رژیم او، مردم را به جرائم سیاسی محکوم کرده و گاه اعضای خانوادهٔ مجرم سیاسی نیز مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.[10] براساس گزارش سازمان ملل، کره شمالی تحت «نقض سیستماتیک، گسترده و فاحش حقوق بشر» زندگی می‌کند و رژیم کیم جونگ اون «به دنبال تسلط بر هر جنبه‌ای از زندگی شهروندان خود است».[11][10]

عملکرد سیاسی
تصاویر حاکمان کشور معمولاً در اماکن عمومی و مراسم‌های دولتی وجود دارد.

در دهه ۱۹۵۰، پدربزرگ کیم جونگ-اون یک دیکتاتوری تک فردی موروثی را در کره شمالی پایه‌گذاری کرد. بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ کیم گسترده‌ترین پاکسازی در تاریخ کره شمالی را اجرا کرد. مدتی پس از به حکومت رسیدن در دسامبر ۲۰۱۳، وی جانگ سونگ تائک، شوهر عمه خود را به خیانت متهم کرد و اعدام شد. مؤسسه پژوهش راهبردی امنیت ملی کره جنوبی از اعدام ۱۴۰ افسر عالی‌رتبه ارتش و سایر مقامات دولتی در جریان این پاکسازی خبر داد. کیم افراد جوانتر و وفادار به خود را جایگزین آنان کرد و رهبری این گروه از مقامات را خواهرش کیم یو-جونگ در دست دارد که در سال ۲۰۱۷ در سن ۳۰ سالگی به عضویت دفتر سیاسی حزب حاکم درآمد.

کیم جونگ-نام، محتمل‌ترین جانشین کیم جونگ-ایل تلقی می‌شد اما در سال ۲۰۰۱ در حالیکه قصد داشت با یک گذرنامه جعلی وارد ژاپن شود بازداشت شد. وی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۷ (۲۵ بهمن ۱۳۹۵) در مالزی و فرودگاه کوالالامپور به مقصد ماکائو، با دستمال آغشته به گاز اعصاب وی‌ایکس، به قتل رسید.

در آوریل ۲۰۱۸، کیم جونگ-اون در نشست حزب کارگر کره اعلام کرد «آزمایش تسلیحات اتمی و موشک‌های برد بلند به حالت تعلیق در خواهد آمد و خطوط راهبردی جدیدی دنبال خواهد شد که محور آن را ساختن اقتصاد کره شمالی تشکیل خواهد داد».

وی یک تیم ورزشی از کره شمالی برای شرکت در مسابقات المپیک زمستانی در کره جنوبی اعزام کرد. این به معنی آمادگی ناگهانی رهبر کره شمالی، برای تغییر سیاست مقابله، به سیاست تعامل تعبیر شده‌است.

دیکتاتوری و جنایت علیه بشریت

کیم به شکل دیکتاتوری حکمرانی می‌کند و انتخابات آزاد و عادلانه‌ای در کشور او وجود ندارد. منتقدان حکومت وی، تحت آزار و اذیت قرار می‌گیرند، رسانه‌ها توسط رژیم کنترل می‌شوند، دسترسی به اینترنت توسط رژیم محدود شده و آزادی دین نیز وجود ندارد.[7][8][9] رژیم او شبکهٔ گسترده‌ای از زندان‌ها و اردوگاه‌های کار را اداره می‌کند که میلیون‌ها انسان را زندانی کرده و به کشتن داده‌است. رژیم او، مردم را به جرائم سیاسی محکوم کرده و گاه اعضای خانوادهٔ مجرم سیاسی نیز مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.[10] براساس گزارش سازمان ملل، کره شمالی تحت «نقض سیستماتیک، گسترده و فاحش حقوق بشر» زندگی می‌کند و رژیم کیم جونگ اون «به دنبال تسلط بر هر جنبه‌ای از زندگی شهروندان خود است».[11][10]

اجلاس رهبران کره شمالی و آمریکا
نوشتار اصلی: نشست ۲۰۱۸ کره شمالی و ایالات متحده

دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا و کیم جونگ اون سه شنبه ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸ در هتل کپلا در جزیره سنتوزا سنگاپور دیدار کردند.[12] رهبران دو کشور در مقابل دوربین خبرنگاران با هم دست دادند و پشت درهای بسته به‌طور مستقیم گفتگو و در پایان گفتگوها دو طرف سندی را امضا کردند.[13] دیدار ترامپ و رهبر کره شمالی نخستین دیدار سران دو کشور پس از پایان جنگ کره در سال ۱۹۵۳ است.[14]

سند امضا شده دارای چهار بند است که در آن ترامپ به ارائه ضمانت‌های امنیتی به رهبر کره شمالی و کیم نیز به خلع سلاح کامل اتمی متعهد شده‌اند.[15]

نشست دوم کیم و ترامپ در روزهای بیست و هفتم و بیست و هشتم فوریه ۲۰۱۹ در هانوی، پایتخت ویتنام، برگزار می‌شود.[16] عمده مباحثات این نشست نیز مربوط به خلع سلاح اتمی و بهبود اوضاع اقتصادی کره شمالی است.[17][18]

خانواده

کیم جونگ اون فرزند کیم جونگ ایل و کو یونگ هی است. برادر بزرگتر او کیم جونگ چول در ۱۹۸۱ به‌دنیا آمده‌است ولی کیم جونگ ایل، کیم جونگ اون را برای جانشینی انتخاب کرده‌است. برادر ناتنی بزرگتر آن‌ها کیم جونگ نام از مادری به‌نام سونگ هی ریم در ۱۹۷۱ به‌دنیا آمده‌است. وی در سال ۲۰۰۱ قصد داشت با یک پاسپورت جعلی وارد توکیو شود و به دیزنی‌لند برود ولی بازداشت شد و به همین دلیل از جانشینی پدر محروم گردید.[19]

کیم جونگ-اون بر خلاف پدر و پدر بزرگش رفتارهای غیررسمی و خارج از قاعده را در[20] انظار عمومی در پیش گرفته، سربازان را در آغوش می‌کشد و در کنار آنها، و همچنین بازو به بازوی زنان در عکس‌ها ظاهر می‌شود. پدر و پدر بزرگ او کیم ایل سونگ هرگز در رویدادهای عمومی کنار همسرانشان ظاهر نمی‌شدند.

زندگی شخصی

در تاریخ ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۲ میلادی، رادیو دولتی کره شمالی برای اولین‌بار تأیید کرد که کیم جونگ-اون، رهبر جوان این کشور همسری به نام «ری سل-جو» دارد.[21][22] وی علاقه زیادی به ورزش بسکتبال دارد.[23] دنیس رادمن، بازیکن سابق بسکتبال در ان بی ای، در مارس ۲۰۱۳ از کره شمالی دیدن کرد و با کیم جونگ-اون دیدار کرد. او در مصاحبه با گاردین گفت که وی دختری به نام جو-ئه به دنیا آورده‌است.

از اواسط آوریل ۲۰۲۰ خبری های ضد و نقیضی از وضعیت سلامتی رهبر کره شمالی پخش شد و برخی منابع خبری از اعزام تیم پزشکی چین به کره شمالی خبر دادند.[24]

پانویس
  1. "Politics". Naenara.com.kp.
  2. «پسر کیم جونگ ایل 'به ژنرالی رسید». بی‌بی‌سی فارسی. ۸ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۸ مهر ۱۳۸۹.
  3. "List of heads of state of North Korea". Wikipedia. 2018-06-04.
  4. Sang-Hun, Choe (9 September 2013). "Rodman Gives Details on Trip to North Korea". The New York Times. Retrieved 2018-06-12.
  5. «با درگذشت 'کیم جونگ ایل' پسرش 'کیم جونگ اون' رهبر کره شمالی شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۰ دسامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۱.
  6. «پسر رهبر کره شمالی به دو پست مهم ارتقاء یافت». بی‌بی‌سی فارسی. ۸ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۸ مهر ۱۳۸۹.
  7. Corner, Paul (2016), "Non-compliance, Indifference and Resistance in Regimes of Mass Dictatorship", in Corner, Paul; Lim, Jie-Hyun (eds.), The Palgrave Handbook of Mass Dictatorship, Palgrave Macmillan UK, pp. 413–425, doi:10.1057/978-1-137-43763-1_33, ISBN 978-1-137-43763-1.
  8. Koo, Bon Sang; Choi, Jun Young; Kim, Junseok (2016). "Analyzing Kim Jong-un's Survival Strategy from the Comparative Authoritarian Perspective". Pacific Focus. 31 (2): 211–231. doi:10.1111/pafo.12071. ISSN 1976-5118.
  9. «North Korea's sidelined human rights crisis» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۹-۰۲-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۲۴.
  10. «BBC» (به انگلیسی). BBC News. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ آوریل ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۲۴.
  11. «The education of Kim Jong-un». Brookings (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۰۲-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۲۴.
  12. «آلبوم عکس: تصاویری از دیدار ترامپ و کیم». BBC News Persian. ۲۰۱۸-۰۶-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۱۲.
  13. «'ملاقات تاریخی' ر هبران آمریکا و رهبر کره شمالی با امضای یک سند پایان یافت». BBC News Persian. ۲۰۱۸-۰۶-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۱۲.
  14. «در ناهار رهبران آمریکا و کره شمالی چه غذایی سرو شد؛ تلفیق طعم غرب و شرق». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۱۲.
  15. «جزئیات سند توافق‌شده ترامپ و کیم؛ ایجاد روابط جدید دوجانبه». Deutsche Welle. ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۱۲.
  16. Schmidt، Ann (۲۰۱۹-۰۲-۲۵). «Trump, Kim Jong Un's Vietnam summit joins long list of key moments between world leaders: A timeline». Fox News (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۵.
  17. Sang-Hun، Choe (۲۰۱۹-۰۲-۲۵). «Trump and Kim May Declare End of War at Summit, South Korea Says» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۵.
  18. «ترامپ: کره‌شمالی می‌تواند قدرت اقتصادی شود اگر از برنامه هسته‌ای دست بکشد» (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۲-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۵.
  19. «انتقاد فرزند ارشد رهبر کره شمالی از زمامداری موروثی در این کشور». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۰ مهر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۰ مهر ۱۳۸۹.
  20. «ازدواج رهبر کره شمالی با یک خواننده». رادیو زمانه. ۱۳۹۱-۰۵-۰۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۱۲.
  21. North Korean Leader Marries, The New York Times
  22. ازدواج رهبر جوان کره شمالی تأیید شد، بی‌بی‌سی فارسی
  23. Way to Reach Kim Jong-un? Follow the Ball, The New York Times
  24. «چین 'یک هیات پزشکی را برای بررسی سلامت کیم جونگ اون به کره شمالی فرستاده'». بی‌بی‌سی فارسی. ۶ اردیبهشت ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.