کنوانسیون اس‌تی‌سی‌دبلیو

کنوانسیون بین‌المللی استانداردهای آموزش، گواهینامه و نگهبانی دریانوردی (به انگلیسی: International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers) (به اختصار:STCW) حداقل استانداردهای صلاحیت برای فرمانده ، افسران و پرسنل دیده‌بان را در کشتی‌های تجاری دریایی و قایق‌های بزرگ تنظیم می‌کند. اس‌تی‌سی‌دبلیو در سال ۱۹۷۸ توسط کنفرانس سازمان بین‌المللی دریانوردی در لندن تصویب شد و در سال ۱۹۸۴ به اجرا درآمد. این کنوانسیون به‌طور قابل توجهی در سال ۱۹۹۵ اصلاح شد.[2] کنوانسیون اس‌تی‌سی‌دبلیو برای اولین بار برای ایجاد حداقل الزامات اساسی برای آموزش، صدور گواهینامه و نگهبانی دریانوردان در سطح بین‌المللی بود. پیش از این، حداقل استانداردهای آموزش، صدور گواهینامه و نگهبانی افسران و ارزیابی‌ها توسط دولت‌ها معمولاً بدون مراجعه به شیوه‌های دیگر کشورها تعیین شد. در نتیجه، حداقل استانداردها و رویه‌ها به‌طور گسترده‌ای تغییر می‌کرد.[3]
مشکلاتی که ممکن است برای کشتی‌هایی که عضو کنوانسیون نیستند به وجود آید، یکی از دلایلی است که اکنون کنوانسیون این پذیرش گسترده را به دست آورده‌است. تا کنون کنوانسیون اس‌تی‌سی‌دبلیو دارای ۱۵۸ طرف متعاهد بوده که ۹۸٫۸ درصد از ظرفیت کشتی‌های جهان را تشکیل می‌دهد.