کلمه کد
در مخابرات، کلمه کد یا کدواژه، عنصر استاندارد شده کد یا پروتکل ارتباطات است. هر واژه کد دارای معنی واحد است و بر پایه یک قاعده خاص با یک کد متناظر است. واژه کد نوعاً به خاطر قابلیت اعتماد بالا، وضوح، اختصار و امنیت به کار می‌رود.
نظریه کدگذاری یک شاخه از ریاضیات است که شامل کدهای منبع و کدهای کانال است. کد کانال شامل افزونه‌هایی برای قابلیت اطمینان بیشتر در برابر نویز است. افزونه به این معناست که تنها بخش محدودی از سیگنال‌ها اجازه انتخاب به عنوان کد در بر گیرنده را دارند.
کد منبع برای فشرده‌سازی واژه‌ها (اطلاعات) با نگاشت آن‌ها به واژه‌های کوتاه‌تر استفاده می‌شود. از واژه‌های دستوری برای مخابره صدا در محیط نویزدار استفاده می‌شود.
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
This article incorporates public domain material from the General Services Administration document "Federal Standard 1037C" (in support of MIL-STD-188).- This article incorporates public domain material from the United States Department of Defense document "فرهنگ لغت وزارت دفاع برای اصطلاحات نظامی و مرتبط".
- رویه کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان برای ارتباطات رادیویی
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Code word». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.