کانویر بی-۵۸ هاسلر
کانویر بی-۵۸ هاسلر (به انگلیسی: Convair B-58 Hustler) نخستین جت بمب‌افکن جهان بود که توانست به سرعت بالای ۲ ماخ دست یابد. این هواپیما توسط شرکت کانویر (اکنون جنرال داینامیکس) جهت ماموریت در نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا طراحی و توسعه یافت و در سال ۱۹۶۰ وارد خدمت گردید. بی-۵۸ دارای چهار موتور توربوجت جی-۷۹ است که هریک کششی معادل ۱۵۰۰۰ پوند در حالت پس سوز دارند. هاسلر می‌تواند مسافت ۷۰۰۰ کیلومتری را بدون سوخت‌گیری هوایی طی نماید. طول این هواپیما، حدود ۳۰ متر و فاصله دو سر بال آن حدود ۱۷ متر می‌باشد. این هواپیما دارای سه خدمه در اتاقک‌های جداگانه است که هر اتاقک به ترتیب از جلو به عقب متعلق به خلبان، افسر تسلیحات نظامی و مهندس پرواز می‌باشد.[1]
| بی-۵۸ هاسلر | |
|---|---|
._Photo_taken_on_June_29%252C_1967_061101-F-1234P-019.jpg.webp) | |
| بی-۵۸آ درحین پرواز ۱۹۵۷ | |
| نوع هواپیما | بمب‌افکن استراتژیک |
| کشور سازنده | ایالات متحده امریکا |
| شرکت سازنده | کانویر بعد تر جنرال داینامیکس |
| طراحی شده توسط | رابرت هنری ویدمر |
| نخستین پرواز | نوامبر۱۹۵۶ |
| بازنشستگی | ۱۹۷۰ ژانویه |
| بکارگیرنده (ها) | نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا |
| بکارگیرنده(ها) | ایالات متحده |
| تعداد ساخته‌شده | ۱۱۶ |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Convair B-58 Hustler». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۰۷ ژانویه ۲۰۱۳.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کانویر بی-۵۸ هاسلر موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.