کاخ زمستانی

کاخ زمستانی (روسی: Зи́мний дворе́ц‎؛ IPA: [ˈzʲimnʲɪj dvɐˈrʲets]) نام قصری در شهر سن پترزبورگ روسیه است که از سال ۱۷۳۲ میلادی تا سال ۱۹۱۷ میلادی که سال سقوط تزارها بود، محل سکونت تزارهای روسیه بوده‌است.

کاخ زمستانی

تاریخچه

ساخت این کاخ در فاصله سال‌های ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۲ میلادی و به دستور ملکه الیزابت، دختر پتر کبیر (۱۶۷۲–۱۷۲۵ میلادی) صورت گرفت. این کاخ از قرن هجدهم میلادی تا زمان بروز انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ که حکومت تزارها در روسیه به پایان رسید، محل اقامت تزارها بود.

ساختمان

گفته می‌شود که این کاخ دارای ۱۵۰۰ اتاق، ۱۷۸۶ درب و ۱۹۴۵ پنجره است. نمای اصلی این کاخ ۱۵۰ متر طول و ۳۰ متر ارتفاع دارد. طبقه همکف عمدتاً محل قرارگیری دفترهای اداری و داخلی است، حال آن که طبقه دوم به‌طور عمده محل استقرار مقامات عالی‌رتبه است. اتاق‌های اصلی و محل سکونت امپراتور در طبقه نخست بود..

نگارخانه
  • نخستین کاخ زمستانی که در سال ۱۷۱۱ میلادی برای پتر کبیر ساخته شد و ۱۶ سال بعد بازسازی شده و با تغییر طراحی به کاخ زمستانی سوم بدل شد
  • کاخ زمستانی
  • تالار نیکلاس در کاخ زمستانی
  • آتش در کاخ زمستانی اثر بوریس گرین
  • تالار گارد
  • کلیسای بزرگ کاخ زمستانی
  • الکساندر دوم در کاخ زمستانی
  • نیکلاس دوم و ملکه در کاخ
  • نیکلاس دوم، آخرین تزار روسیه در کاخ زمستانی

منابع

    پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کاخ زمستانی موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.