ژولیت (قمر)

ژولیت (انگلیسی: Juliet‎) نام یکی از قمرهای سیارهٔ اورانوس است که در ۳ ژانویهٔ ۱۹۸۶ به خاطر تصاویر وویجر ۲ کشف شد. در ابتدا نام S/1986 U 2 و بعدها نام Uranus XI بود و بعدتر به خاطر شخصیت ژولیت در رومئو و ژولیت از شکسپیر ژولیت نامیده شد.

ژولیت
کشف
کاشفاستفن سینات / وویجر ۲
تاریخ کشف۳ ژانویه ۱۹۸۶
خواص مداری
نیم‌قطر بزرگ۶۴٬۳۵۸٫۲۲۲ ± 0.048 km[1]
خروج از مرکز مداری۰٫۰۰۰۶۶ ± 0.000087[1]
دوره تناوب مداری۰٫۴۹۳۰۶۵۴۹۰ ± 0.000000012 d[1]
زاویه انحراف۰٫۰۶۵۴۶ ± ۰٫۰۴۰° (to Uranus' equator)[1]
قمراورانوس
مشخصات فیزیکی
ابعاد۱۵۰ × ۷۴ × 74 km[2]
شعاع متوسط۴۶٫۸ ± 4 km[2][3][4]
مساحت سطح~35,000 km² (محاسبه)
حجم~632,000 km³ (محاسبه)
جرم (فیزیک)~5.6‎×۱۰۱۷ kg (محاسبه)
چگالی متوسط~1.3 g/cm³ (فرض)[3]
گرانش سطحی~۰٫۰۱۶ g (محاسبه)
سرعت گریز~0.040 km/s (محاسبه)
دوره چرخشsynchronous[2]
انحراف محوریصفر[2]
سپیدایی۰٫۰۸ ± 0.01[5]
دما~۶۴ کلوین (محاسبه)

جستارهای وابسته

منابع
  1. Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115 (3): 1195–1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263.
  2. Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
  3. "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 October 2008. Retrieved 12 December 2008.
  4. Williams, Dr. David R. (23 November 2007). "Uranian Satellite Fact Sheet". NASA (National Space Science Data Center). Retrieved 12 December 2008.
  5. Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.