چو چو

چو چو یا به اختصار چو[3] (به چینی: |獢) (به انگلیسی: Chow Chow) یک نژاد سگ است که منشأ آن را چین شمالی[4] می‌دانند؛ یکی از ویژگی‌های خاص این نژاد، زبان آبی تیره یا بنفش این سگ است. این ویژگی تنها در سگ‌های چو چو و سگ‌های نژاد شار پی وجود دارد.[5]

چو چو
یک توله چو چو با رنگ دارچینی
بقیه نام هاچو
کشورچین
ویژگی‌ها
وزن نر ۴۰–۹۰ پوند (۱۸–۴۱ کیلوگرم)[1]
ماده ۳۵–۸۵ پوند (۱۶–۳۹ کیلوگرم)[1]
قد ۱۷ تا ۲۲ اینچ (۴۳ تا ۵۶ سانتیمتر)[1]:4–5
پوشش ضخیم و انبوه
Litter size ۴ تا ۷ توله
طول عمر ۱۱ تا ۱۳ سال[2]
دسته‌بندی / استانداردها
FCI استاندارد
سگ خانگی (Canis lupus familiaris)

چو چو با نام‌های دیگری از جمله chow , Songshi Quan , puffy - lion dog , Tang Quan که همان سگ امپراتور تانگ است، نیز شناخته می‌شود.

ویژگی‌های فیزیکی

زبان آبی تیره در یک چو چوی نَر

چو چو دارای موهایی انبوه و بلند است که می‌تواند نرم یا زبر باشد. این پوشش در اطراف گردن، کوتاه‌تر است و این ویژگی به حیوان، چهره ای شیر مانند می‌بخشد. این سگ دارای جثه‌ای تنومند با جمجمه کوچک، پهن، مثلثی و گوش‌هایی گرد و ایستاده و پاهایی بلند و دُمی پشمالو است. وزن در نرها ۱۸ تا ۴۱ کیلوگرم و در ماده‌ها ۱۶ تا ۳۹ کیلوگرم است. ارتفاع این سگ نیز ۴۳ تا ۵۶ سانتی‌متر است.[5] بینی سیاه‌رنگ و در مواردی آبی تیره می‌باشد. پوشش بدن و موها بسیار متراکم می‌باشد و به رنگ‌های قرمز، آبی، دارچینی، حنایی و کرمی و ترکیبی از این رنگ‌ها قابل مشاهده است. چشم‌ها بادامی شکل و عمیق است و دید حیوان، محدود است. پاهای صاف و کشیده باعث می‌شود که این سگ در راه رفتن بسیار با شکوه ظاهر شود.

ویژگی‌های رفتاری

چو چوها معمولاً به عنوان حیوان خانگی در منزل نگهداری می‌شوند و به‌شدت از مالکان و اموال محافظت می‌کنند. چو چوها بیش از حد فعال نیستند و می‌توانند در یک آپارتمان ساکن شوند اما برای جلوگیری از بی‌قراری و بی‌حوصلگی به ورزش روزانه نیاز دارند. این نژاد سگ پیوندهای قوی بسیاری با دوستان و خانواده دارد و معمولاً از یک یا دو عضو اصلی خانواده با شدت بیشتری محافظت می‌کند. این سگ معمولاً آرام و خوش‌رفتار است اما در برابر آموزش به خصوص پس از بلوغ مقاومت می‌کند. چو چوها در تعامل با غریبه‌ها بسیار مردد هستند. با تمرین و آموزش در سنین پایین، می‌توان از این مشکل جلوگیری کرد. به‌دلیل غریزه شکارگری قوی، توصیه می‌شود که این سگ‌ها با قلاده و پشت حفاظ یا فنس و دور از گربه‌ها و سگ‌ها و جانوران کوچک نگهداری شوند. در مطالعه‌ای در ژورنال انجمن دامپزشکی آمریکا، چو چو عامل ۸ مورد از ۲۳۸ مرگ ناشی از گاز گرفتگی توسط سگ طی سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۸ بوده‌است.[6]

تنوع ظاهری

منابع

  1. Wilcox, Charlotte (April 1, 1999). The Chow Chow. Capstone. ISBN 978-0-7368-0159-1.
  2. "Chow Chow Health & Care Information". AKC. Retrieved February 11, 2017.
  3. Charlotte Wilcox (1 April 1999). Chow Chow. Capstone. pp. 7–8. ISBN 978-0-7368-0159-1. Retrieved 4 May 2013.
  4. Case, Linda P. (2005). The Dog: Its Behavior, Nutrition, and Health (2nd ed.), p. 23. Blackwell Publishing. ISBN 0-8138-1254-2.
  5. https://books.google.com/books?id=NiPQPLXJ2SgC. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  6. «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۴-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۳.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ چو چو موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.