پیمان نه قدرت
پیمان نه قدرت (انگلیسی: Nine-Power Treaty، چینی: 九國公約) معاهده‌ای بود که در ۶ فوریه ۱۹۲۲ امضا شد و با تضمین استقلال و تمامیت ارضی چین، به ادامه حکومت ملی کومین دانگ رسمیت داد. این معاهده که پس از پایان جنگ جهانی اول امضا می‌شد بر پایه سیاست درهای باز شکل گرفته بود و بازگشت چین به سیاست درهای بسته را غیرقانونی می‌کرد. طرف‌های امضا کننده این قرارداد همان شرکت‌کنندگان در کنفرانس نیروی دریایی واشنگتن بودند: آمریکا، بلژیک، بریتانیا، جمهوری چین، فرانسه، ایتالیا، امپراتوری ژاپن، هلند و پرتغال.
وزیر خارجه آمریکا جان هی معمار سیاست درهای باز بود
این معاهده در سال ۱۹۳۱ و با حمله ژاپن به منچوری از سوی امپراتوری ژاپن نقض شد.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Nine-Power Treaty». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ آوریل ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.