پیراوند

پیراوند وندی است که دو بخش دارد، بخش نخست به ابتدای واژه افزوده می‌شود و بخش دیگر در به پایان آن. پیراوند در زبان مالایی[1] و گرجی[2] رایج است.

وند

نمونه‌ها

زبان‌های استرونزیایی

زبان مالایی هشت پیراوند دارد:

per+ریشه+kan
per+ریشه+i
ber+ریشه+an
ke+ریشه+an
pen+ریشه+an
per+ریشه+an
se+ریشه+nya
ke+ریشه+i

برای نمونه، یک پیراوند می‌تواند به واژهٔ adil (به معنی داد، عدل) افزوده شود و واژهٔ keadilan (دادگری، عدالت) را بسازد.[3]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Tadmor, Uri (2005), "Malay-Indonesian and Malayic languages", in Strazny, Philipp, Encyclopedia of Linguistics, New York: Fitzroy Dearborn, pp. 644–647
  2. Colarusso, John (2005), "Georgian and Caucasian languages", in Strazny, Philipp, Encyclopedia of Linguistics, New York: Fitzroy Dearborn, pp. 380–383
  3. Baryadi, I. Praptomo (2011). Morfologi dalam Ilmu Bahasa (به Indonesian). Yogyakarta: Sanata Dharma University Publishers. pp. 42–43.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.