پلی‌آرتریت ندوزا

پلی‌آرتریت ندوزا(به انگلیسی: Polyarteritis nodosa) یک واسکولیت سیستمیک هم در شریان‌های کوچک و هم در شریان‌های متوسط است. دیواره رگ‌های متعددی("پلی" آرتریت) به شکل پراکنده در نقاط مختلف بدن درگیر می‌شوند. مناطق دچار التهاب در سرخرگ تضعیف شده و به دلیل فشار جریان خون، به صورت حفره‌های کوچک بیرون زده (آنوریسم) و در طول رگ شکل گره به خود می‌گیرند که نام "گرهی" از همین‌جا ناشی شده‌است. بیماری اغلب در دهه‌های پنجم و ششم زندگی و بیشتر در مردان دیده می‌شود

پلی آرتریت ندوزا
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصایمنی‌شناسی، روماتولوژی
آی‌سی‌دی-۱۰M30.0
آی‌سی‌دی-9-CM446.0
دادگان بیماری‌ها10220
مدلاین پلاس001438
سمپD010488

دلایل بروز بیماری

دلیل ایجاد این بیماری هنوز یافت نشده‌است ولی ۳۰درصد از افراد مبتلا به این بیماری٫ به هپاتیت ب نیز مبتلا هستند و ممکن است یکی از عوارض تب روماتیسمی باشد. مردان دو برابر زنان به این بیماری دچار می‌شوند.

تظاهرات بالینی

تظاهرات بالینی PAN شامل علایم سیستمیکی مانند خستگی و خواب آلودگی (لتارژی)، ضعف، تب، کاهش وزن، درد مفاصل (آرترالژی) و پرفشاری خون و درد ماهیچه‌ای است. به صورت موضعی ما تظاهرات پوستی، نفریت، منونوریت مولتی پلکس، ایسکمی مزانتر (عروق روده باریک) را داریم. پلی‌آرتریت ندوزا به ندرت ریه‌ها را درگیر می‌کند وP_ANCA مثبت دارد. شایعترین عضو درگیر کلیه است که ابتلاء آن می‌تواند تعیین کنندهٔ پیش آگهی بیماری نیز باشد. درگیری کلیه‌ها می‌تواند باعث ظاهر شدن خون یا پروتئین در ادرار و بالا رفتن فشارخون و [�] گردد. تظاهرات پوستی PAN توده‌های قرمز دردناک یا خطوط ارغوانی درروی پوست هستند. درگیری سرخرگهائی که تغذیه رسانی روده را بعهده دارند غالباً باعث درد شکم و اختلال در اجابت مزاج و جذب مواد غذائی می‌گردد.

تشخیص

  • با کمک بیوپسی از پوست و کلیه است.
  • شمارش کامل سلول‌های خون(CBC) که افزایش گلبول‌های سفید یکی از نشانه‌های این بیماری است.
  • افزایش سرعت رسوب گلبول‌های قرمز(ESR)
  • افزایش CRP

درمان

درمان با داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مانند پردنیزون (Prednisone) و سیکلوفسفاماید(Cyclophosphamide) انجام می‌شود که در ۹۰درصد موارد کاهش بیماری یا درمان صورت می‌گیرد. درموارد کاهش (که درمان به صورت کامل انجام نشده) پس از ۵ سال٫ در ۶۰درصد افراد بیماری دوباره عود می‌کند.

منابع

    • واشینگتن، درمان‌های طب داخلی ۲۰۰۷
    • جاوتز، باکتری‌شناسی ۲۰۱۰
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.