پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه تلفن همراه

پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه سیار یک سازمان استانداردسازی است که پروتکل‌های ارتباطی را برای مخابرات سیار توسعه می‌دهد. این سازمان برای توسعه و نگهداری استانداردهای زیر شناخته می‌شود:[1]

ساختار

پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه سیار کنسرسیومی از هفت انجمن محلی مخابراتی به عنوان «اعضای پایه» (شرکای سازمانی) و گستره‌ای از دیگر سازمان‌ها به عنوان «اعضای وابسته» (شرکای نماینده بازار) است. پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه سیار کار خود را سه جریان مختلف، سازماندهی می‌کند: شبکه‌های دسترسی بی‌سیم، خدمات و خصوصیات سامانه‌ها، و هسته شبکه و سامانه‌ها.[2]

پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه سیار در دسامبر ۱۹۹۸ با هدف تعریف ویژگی‌های نسل سوم شبکه سیار بر پایه سامانه نسل دوم جی‌اس‌ام شبکه سیارو در حوزه عمل مخابرات سیار بین‌الملل-۲۰۰۰ اتحادیه بین‌المللی مخابرات آغاز به کار کرد.[3] این را نباید با پروژه مشارکتی دوم نسل سوم شبکه سیار اشتباه گرفت که سامانه دسترسی چندگانه تقسیم کدی ۲۰۰۰ (CDMA2000) را در رقابت با نسل سوم شبکه سیار توسعه داد.[4]

ستاد پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه سیار با نام «مرکز شایستگی سیار» در ستاد نهاد استانداردهای مخابراتی اروپا در پارک علم و فناوری سوفیا آنتیپلیس در والبون، نزدیکی نیس، جنوب خاور فرانسه است.[5]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. 3GPP Scope and Objectives, 31 August 2007
  2. "About 3GPP". 3GPP. Retrieved 2019-03-10.
  3. "3GPP Specifications - Releases (and phases and stages)". Archived from the original on 16 October 2008. Retrieved 16 September 2010.
  4. 3rd Generation Partnership Project 2
  5. "Mobile Competence Centre". 3GPP. Retrieved 2019-03-10.

منابع

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.