پروتئین مکمل
پروتئین مکمل از انواع پروتئینهایی است که در دفاع غیر اختصاصی بدن نقش دارد و توانایی شناسایی میکروبها از یکدیگر را نداشته و با اغلب آنها یکسان مقابله می‌کند. این نوع پروتئین‌ها در سلولهای کبدی و سلولهای پوششی روده و ماکروفاژها تولید شده و در خون گردش می‌کنند.
در حالت طبیعی آنها به صورت غیر فعال در خون وجود دارند اما با برخورد با آنتی‌ژن‌ها (بخش‌های تحریک‌کنندهٔ دستگاه ایمنی در میکروبها یا همان سلولهای مهاجم؛ به‌عنوان مثال: مولکول‌هایی پروتئینی یا پلی‌ساکاریدی در سطح میکروبها) فعال شده و به صورت زنجیره‌هایی حلقه مانند در سطح غشای میکروب قرار گرفته و غشا را سوراخ می‌کنند و با خروج سیتوپلاسم آنتی ژن و جذب آب بیش از حد (تورم یا تورژسانس) توسط آنتی ژن سرانجام سلول مهاجم می‌ترکد و تکه‌تکه می‌شود.
علت نام‌گذاری آنها با عنوان مکمل آن است که این پروتئین‌ها کار برخی اجزای دستگاه ایمنی را تکمیل می‌کنند.
با ایجاد منفذ در غشای سلول به اصطلاح عمل خوشمزه سازی اتفاق می افتد و باعث می‌شود ماکروفاژ میل بیشتری برای خوردن آن داشته باشد
این پروتئین ها محلول در پلاسما خون هستند که فشار اسمزی خون را بالا می برند.این پروتئین ها در فرد سالم به صورت غیرفعال در خون وجود دارند. هرفردی که میکروب در خون او وارد شده است برخورد پروتئین مکمل به غشای میکروب ها سبب فعال شدن پروتئین مکمل می شود.این پروتئین فعال شده همانند دومینو می تواند سایر پروتئین ها ی مکمل را نیز فعال کند تا تعداد فعال آنها در خون افزایش یابد.
منابع
- Campbell, Neil. Biology
- زیست‌شناسی و آزمایشگاه ۲، سال سوم متوسطه، نظری (رشتهٔ علوم تجربی)، چاپ دوازدهم: ۱۳۹۱، دفتر برنامه‌ریزی و تألیف کتب درسی وزارت آموزش و پرورش. شابک:۹-۰۹۸۰-۰۵-۹۶۴