پرتابشدگی
پرتابشدگی، افکندگی یا متروکیت[1][2] مفهومی است که توسط فیلسوف آلمانی مارتین هایدگر برای توضیح تعامل میان سوژه با پیرامونش در زندگی روزمره معرفی شده، که باعث عمل بر اساس غریزه، واکنش آنی به کلام و کنشهای دیگر افراد، جاری بودن با شرایط، و تفاسیر آنی میشود.
هایدگر میگوید هنگامی که کسی بپذیرد که عمل نکردن هم یک کنش است، او به شرایطی پرتاب شده است بدون آنکه قادر باشد نخست به بازاندیشی[3] آنها بپردازد، چرا که بازاندیشی آنها (نه عمل) نیز خود چیزی است که میتواند به عنوان کنش تفسیر شود. بنابراین فرد باید به تفاسیر غریزی اکتفا کند و با جریان برود.
پانویس
- «نگاهى به زواياى زندگى و انديشه شهاب الدين سهروردى». روزنامه ایران. ۵ بهمن ۱۳۸۴. بایگانیشده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۸ شهریور ۱۳۹۰.
- «اصالت موجود ملحدانه». vista. دریافتشده در ۱۸ شهریور ۱۳۹۰.
- reflection: بازاندیشی، تأمل، تعمق
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.