پاراکریستال
پاراکریستال یا پاراکریستال هوسمان (به انگلیسی: Hosemann paracrystal) مدلی برای ساختار بلوری مواد است.
در سال ۱۹۵۰ هوسمان مفهوم پاراکریستالی را برای توصیف ساختار موادی که نظمی مابین نظم کامل (کریستالهای ایدهآل) و بینظمی کامل (مواد آمورف) دارند، مطرح کرد.[1][2] این مدل بینظمی آماری در شبکه بلوری را توسط چند پارامتر که تعدادشان درجهٔ پاراکریستالی شبکه نامیده میشود، بیان میکند.[3]
منابع
- R. Hosemann, Röntgeninterferenz an Stoffen mit flüssigkeitsstatistischen Gitterstörungen, Zeitschrift für Physik, Vol. 128 (1950) pp. 1-35.
- R. Hosemann,Der ideale Parakristall und die von ihm gestreute kohärente Röntgenstrahlung, Zeitschrift für Physik, Vol. 128 (1950) pp. 456-492.
- P.H. Lindenmeyer, H. Beumer, R. Hosemann, The origin in thermodynamic stability of paracrystals in Physik der Duroplaste und anderer Polymerer form Progress in Colloid and Polymer Science (Series) Vol. 64 (1978), Springer Berlin, Heidelberg, pp. 232-237, ISBN 978-3-7985-1806-3 doi:10.1007/BFb0117526
منابعی برای مطالعه بیشتر
- A.M. Hindeleh, R. Hosemann, Paracrystals representing the physical state of matter, Journal of Physics C: Solid State Physics, Vol. 21 (1998), pp. 4155-4170 doi:10.1088/0022-3719/21/23/004
- R. Hosemann, W. Vogel, D. Weick and F. J. Baltá-Calleja, Novel aspects of the real paracrystal, Acta Crystallographica Section A, Vol. 37 (1981), pp. 85-91 doi:10.1107/S0567739481000156
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.