هیل‌کره

هیل‌کره یا کرهٔ روشه، (به انگلیسی: Hill sphere) یک حوزهٔ گرانشی از یک جسم آسمانی منطقه‌ای در اخترشناسی است که گرانش آن ماهواره‌ها را زیر تأثیر خود دارد. پوستهٔ بیرونی آن منطقه از «سطحی با سرعت صفر» تشکیل شده‌است. برای نگه‌داشته‌شدن توسط یک سیاره، لازم است که مدار یک قمر در درون هیل‌کره ی آن سیاره قرار داشته‌باشد. چنین قمری به نوبهٔ خود دارای یک حوزهٔ هیل از نوع ویژهٔ خود است. هر جسمی درون آن محدوده، به‌جای بر گرد خود سیاره، به ماهواره‌ای برای آن قمر تبدیل می‌شود. یک نمونهٔ ساده از گستردگی منظومه شمسی، هیل‌کره خورشید؛ با توجه به ستاره‌های محلی و هسته‌های کهکشانی فعال است.[1]

طرح کانتور پتانسیل مؤثر یک سیستم ۲ جسمی. نسبت‌ها واقعی نیستند. هیل‌کره‌ها خطوط تقریباً دایره‌ای در اطراف دو تودهٔ بزرگ هستند که نقاط لاگرانژی L1 و L2 را در زمان خود ایجاد می‌کنند. هیل‌کره‌ها منطقه‌های دایره‌ای شکلی هستند که در پیرامون دو جرم دیده می‌شوند.

به عبارتی دقیق‌تر، هیل‌کره حوزهٔ گرانشی تأثیر یک بدن کوچکتر را در مواجهه با آشفتگی‌های از یک بدن انبوه‌تر تقریب می‌دهد. این تعریف توسط ستاره‌شناس آمریکایی جورج ویلیام هیل، بر اساس کار ستاره‌شناس فرانسوی ادوارد روشه انجام شد. به همین دلیل، آن را نیز به نام کره Roche (که نباید با محدودیت Roche یا Roche Lobe اشتباه گرفته‌شود) شناخته شده‌است.

جستارهای وابسته

منابع

  1. Chebotarev, G. A. (March 1965). "On the Dynamical Limits of the Solar System". Soviet Astronomy. 8: 787. Bibcode:1965SvA.....8..787C.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.