هند بنت عتبه

هند بنت عتبه، همسر ابوسفیان و مادر معاویه است. وی را از روسپیان مکه گزارش کرده‌اند که به غلامان سیاه علاقه داشت ولی پس از به دنیا آمدن فرزند سیاه، او را از ترس رسوایی می کشت. وی ابتدا همسر خوص بن مغیره بود و پس از وی به همسری ابوسفیان درآمد. وی از دشمنان سرسخت محمد در مکه بود که پس از مرگ پدر، برادر و پسرش در غزوه بدر، دشمنی اش سرسختانه تر شد. وی سوگند یادکرد که انتقام خود را از محمد بگیرد. وی در جنگ احد شرکت کرد و پس از مذاکره با وحشی غلام جبیر بن مطعم، او را راضی کرد تا حمزه -عموی محمد و یکی از سردران اسلام- را به قتل برساند. پس از مرگ حمزه، هند بدن حمزه را مثله کرد و جگر او را به دندان گرفت. همین امر سبب شد تا به هند جگرخوار شهره شود. وی سرانجام در عصر حکومت عمر از دنیا رفت.[1]