هموپرفیوژن

هموپرفیوژن یا هموفورفوژن روشی برای تصفیه خون خارج از بدن است. مانند سایر روشهای خارج از بدن، مانند همودیالیز (HD)، هموفیلتراسیون (HF) و همودیالیزاسید (HDF)، خون از بدن بیمار به دستگاه منتقل می‌شود، فیلتر می‌شود و سپس به‌طور معمول با استفاده از خون وریدی به بیمار منتقل می‌شود.

هموپرفیوژن

اولین بار در دهه ۱۹۴۰، هموپرفیوژن معرفی شد و در طی دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ باز تعریف و اصلاح شد، و سپس به روش بالینی برای درمان مسمومیت در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ معرفی شد. گاهی اوقات برای درمان مصرف بیش از حد دارو، گاهی همراه با سایر تکنیکهای خارج از بدن که قبلاً گفته شد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.[1]

تاریخچه

اولین استفاده بالینی از سلولهای مصنوعی در همو فورفوژن توسط محصور کردن ذغال فعال صورت گرفت.[2] ذغال فعال قادر به جذب بسیاری از مولکولهای بزرگ است و مدت زیادی است که به دلیل توانایی آن در از بین بردن مواد سمی از خون در مسمومیت‌های ناخواسته یا مصرف بیش از حد شناخته شده‌است. با این حال، پرفیوژن از طریق تزریق مستقیم ذغال فعال سمی است زیرا منجر به آمبولیسم و آسیب سلولهای خون می‌شود و به دنبال آن پلاکت‌ها از بین می‌روند.[3] سلولهای مصنوعی اجازه می‌دهند تا سموم در داخل سلول پخش شوند و محموله‌های خطرناک را در غشای اولتراتین نگه دارند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Manual of Clinical Dialysis, Second Edition, Ch. 16.2, pp. 229-232 Springer, Suhail Ahmad, University of Washington, Scribner Kidney Center, Northwest Kidney Centers, Seattle, Washington, USA
  2. Chang, T.M.S (1996). "Editorial: past, present and future perspectives on the 40th anniversary of hemoglobin based red blood cell substitutes". Artificial Cells Blood Substit Immobil Biotechnol. 24: ixxxvi.
  3. Dunea G, Kolff WJ (1965). "Clinical Experience with the Yatzidis Charcoal Artificial Kidney". Transactions of the American Society for Artificial Internal Organs. 11: 178–82. doi:10.1097/00002480-196504000-00035. PMID 14329080.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.