هدایت‌الله پالیزی
هدایت‌الله خان رفعت‌السلطنه (۱۲۷۸ کرمانشاه - ۱۳۴۴ تهران) با نام خانوادگی پالیزی از مالکان عمده کرمانشاه و نماینده شش دوره مردم کرمانشاه در مجلس شورای ملی و سه دوره مجلس سنا بود.
هدایت‌الله پالیزی (رفعت‌السلطنه) | |
|---|---|
| سناتور | |
| حوزه انتخاباتی | کرمانشاه (دوره‌های دوم و سوم) |
| نماینده مجلس شورای ملی | |
| حوزه انتخاباتی | کرمانشاه (دوره‌های دهم تا سیزدهم و پانزدهم و شانزدهم) |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۷۸ کرمانشاه، ایران |
| درگذشته | ۱۳۴۴ تهران، ایران |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small} ایرانی |
| دین | اسلام شیعه دوازده امامی |
پدرش حاج عبدالرحیم، پدر بزرگش حاج حسن آقا و پدرجدش حاج اسماعیل همگی وکیل‌الدوله لقب داشتند. وکیل‌الدوله‌ها نمایندگان تجاری بودند که انگلیسیها در شهرهای ایران که در آنها فعالیت تجاری داشتند می‌گماردند. پدربزرگش حاج حسن آقا را انگلیسیها از بغداد به کرمانشاه آوردند و او چنان در کار خود موفق شد که توانست یکصد روستا بخرد و شش کاروانسرا بسازد و باغ و عمارت دلگشا را که متعلق به محمدعلی میرزا دولتشاه بود، برای خود بخرد. حاج حسن آقا علاوه بر وکیل‌الدوله، خان بهادر نیز لقب داشت و ناصرالدین شاه به او لقب معتمدالسلطان داد.[1]
هدایت‌الله خان تحصیلات خود را نزد معلمان سرخانه در حد متعارف زمان به انجام رساند؛ و مطابق معمول زمان در حد متعارف تحصیلاتی نمود. از احمد شاه قاجار لقب رفعت‌السلطنه گرفت. پس از خلع قاجاریه این خانواده که تبعهٔ عثمانی (ترکیه) بودند ولی املاک وسیع آنها در ایران بود، به تابعیت ایران درآمدند و چون قسمتی از املاک خود را به رضاشاه بخشیدند، مورد توجه قرار گرفتند.[2]
فعالیت‌های سیاسی
برادر بزرگترش عطاءالله در دوره‌های ششم و هفتم نماینده کرمانشاه شد و خودش نیز در دوره دهم بر کرسی کرمانشاه در مجلس شورای ملی نشست و تا دوره شانزدهم (بجز دوره چهاردهم) این کرسی را حفظ کرد. هر دو برادر داماد علی خان اعظم زنگنه (امیر کل) از خوانین ایل زنگنه بودند و هر دو در کنار پدر همسر خود در مجلس شورای ملی حضور داشتند.
هدایت‌الله پالیزی همچنین در دوره‌های دوم و سوم مجلس سنا، نماینده کرمانشاه بود.
پانویس
- سلطانی، محمدعلی (۱۳۸۰). جغرافیای تاریخی و تاریخ مفصل کرمانشاهان. کرمانشاه: موسسه فرهنگی نشر سها. ص. ۱۰۱۰.
- عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد اول. تهران: نگاه. ص. ۳۶۶.