نهال آرزو
نهال آرزو شعری است از پروین اعتصامی.
اوضاع تاریخی و فرهنگی
نهال آرزوی اعتصامی شکایتی در مورد نبود احترام و فرصت‌ها برای زنان است. او در این شعر ادعا می‌کند زنان از آنجاییکه مسئولین اصلی آموزش و پرورش کودکان (چه دختر و چه پسر) هستند لذا باید از احترام بیشتری برخوردار باشند و نیز در تحصیل و آموزش با مردان حقوق برابری داشته‌باشند. شعر در زمانی سروده شده‌است که ازدواج اجباری برای زنان در سنین پائین امری معمول بوده‌است، زندگی زنان بسیار محدود بوده و شعر تنها وسیله‌ای به‌شمار می‌رفته که یک زن بتواند افکار و احساسات خود را بیان کند. در چنین فضایی، اعتصامی و دیگر نویسندگان زن در آغاز دوران مدرنیسم ایران، ادعا و تقاضاهای فمینیستی قدرتمندی برای احراز حقوق زنان ارائه می‌دادند.[1]
دربارهٔ نهال آرزو
شعر «نهال آرزو» برای مراسم فارغ‌التحصیلی از مدرسه ایران بتل در بهار سال ۱۹۲۴ سروده شده بود.
گزیده‌ای از شعر
| ای نهال آرزو، خوش زی که بار آورده‌ای | غنچه بی باد صبا، گل بی بهار آورده‌ای | |
| باغبانان تو را، امسال سال خرمی است | زین همایون میوه، کز هر شاخسار آورده‌ای | |
| شاخ و برگت نیکنامی، بیخ و بارت سعی و علم | این هنرها، جمله از آموزگار آورده‌ای | |
| خرم آنکو وقت حاصل ارمغانی از تو برد | برگ دولت، زاد هستی، توش کار آورده‌ای | |
| غنچه‌ای زین شاخه، ما را زیب دست و دامن است | همتی، ای خواهران، تا فرصت کوشیدن است | |
| پستی نسوان ایران، جمله از بی دانشی است | مرد یا زن، برتری و رتبت از دانستن است | |
| زبن چراغ معرفت کامروز اندر دست ماست | شاهراه سعی و اقلیم سعادت، روشن است | |
| به که هر دختر بداند قدر علم آموختن | تا نگوید کس، پسر هشیار و دختر کودن است | |
| زن ز تحصیل هنر شد شهره در هر کشوری | برنکرد از ما کسی زین خواب بیدردی سری | |
| از چه نسوان از حقوق خویشتن بی‌بهره‌اند | نام این قوم از چه، دور افتاده از هر دفتری |
منابع
- Behrooz, Anahit. "10 Inspiring Iranian Poets and Their Versus". Missing or empty
|url=(help);|access-date=requires|url=(help)
Bagheri Narges, Parivash Mirzaeian (December 2013). "A GLIMPSE TO THE FEMALE- ORIENTED CRITICISM IN PERSIAN LITERARY RESEARCHES" (PDF). 1. European Centre for Research Training and Development UK: 72–88.