میگ-۳۱

میکویان میگ-۳۱ (به روسی: Микоян МиГ-31) (نام ناتو: فاکس‌هاوند Foxhound)، یک هواپیمای رهگیر مافوق صوت است که توسط شرکت میکویان در شوروی به عنوان جایگزین جنگنده میگ-۲۵ فاکسبَت ساخته شد. دفتر طراحی میکویان این جنگنده را بر اساس میگ-۲۵ طراحی کرده‌است. میگ-۳۱ اولین پرواز خود را در سال ۱۹۷۵ انجام داد و از سال ۱۹۸۲ وارد خدمت فعال نظامی در ارتش شوروی شد و تا زمان فروپاشی شوروی، پیشرفته‌ترین هواپیمای رهگیر این کشور بود. همچنین ایران در سال های ۱۹۹۱ قصد داشت چند میگ ۳۱ را از شوروی خریداری کند که با فشار آمریکا این خرید ها منتفی شد

میکویان میگ-۳۱
[[File:
A MiG-31DZ in flight over Russia, 2012
|300px|center]]
نوع هواپیما هواپیمای رهگیر
کشور سازنده شوروی -  روسیه
شرکت سازنده میکویان گرویچ
طراحی شده توسط شورای طراحی میگ
نخستین پرواز ۱۶ سپتامبر ۱۹۷۵
تاریخ رونمایی ۱۹۸۲
وضعیت کنونی فعال
بکارگیرنده(ها) نیروی هوایی روسیه
نیروی هوایی قزاقستان
تعداد ساخته‌شده ۵۱۹[1]
بهای هر فروند ۵۷ میلیون دلار
توسعه یافتهٔ میگ-۲۵

میگ ۳۱ تواناترین هواپیمای رهگیر دفاع هوایی روس‌هاست که قابلیت درگیری هم‌زمان با چندین هدف را دارد. رادار نیرومند زاسلون اس‌بی‌آی-۱۶ مهمترین عامل تأثیرگذاری میگ-۳۱ است که در زمان خود قوی‌ترین رادار جنگنده دنیا محسوب می‌شد. موتور جدید سولویف دی-۳۰اف۶ هم موجب شده‌بود تا برد عملیاتی و پارامترهای پروازی اصلی این هواپیما در مقایسه با میگ-۲۵ ارتقا پیدا کند. بدنه و بال‌های آن هم از میگ-۲۵ قوی‌تر بود و توانایی پرواز مافوق صوت در ارتفاع پایین را دارد. دو موتور توربوفن دی-۳۰اف۶ با نیروی گشتاور ۱۵۲ کیلونیوتن امکان رسیدن به سرعت ۱٬۲۳ ماخ در ارتفاع پایین و ۲٬۸۳ ماخ در ارتفاع بالا را به این هواپیما می‌دهد. از نظر قوای محرکه امکان گذر از سرعت ۳ ماخ هم برای این هواپیما وجود دارد اما فشار بیش از اندازه‌ای را به موتور و بدنه پروازی وارد می‌کند و به همین جهت در حالت عادی و غیراضطراری نباید هواپیما را به چنین سرعتی رساند. روس‌ها تا سال ۱۹۸۷ بیش از ۱۵۰ فروند میگ-۳۱ را در نقاط مختلف مرزی از آرخانگلسک در شمال غربی کشور گرفته تا خاور دور شوروی مستقر کرده‌بودند. این هواپیما صرفاً برای دفاع هوایی از سرزمین اصلی شوروی طراحی شده‌بود و مأموریت دیگری نداشت. میگ-۳۱ موشک‌های هوابه‌هوای دوربرد آآ-۹ را حمل می‌کرد و با موشک ام-۹ توانایی درگیری هم‌زمان با ۴ هدف متفاوت را داشت. نزدیکترین هواپیماهای غربی به میگ ۳۱ دو جنگنده اف-۱۴ و اف-۱۵ هستند. در سال ۱۹۹۲ مقامات چینی از توافق برای خرید ۲۴ فروند میگ ۳۱ خبر دادند که در کارخانه‌ای در شنیانگ مونتاژ خواهند شد. برخی گزارش‌ها از دریافت لیسانس تولید ۷۰۰ فروند حکایت داشت که ۲۰۰ فروند آن تا سال ۲۰۱۰ عملیاتی خواهند شد اما هیچ‌یک از این‌ها تاکنون عملی نشده‌است.[2]

میگ-۳۱بی‌ام مدل ارتقا یافته‌ای از میگ-۳۱ با قابلیت‌های بسیار بالاتر جنگی است که قرار است تمام میگ-۳۱های فعال ارتش روسیه به آن ارتقا یابند. این جنگنده در وضعیت جنگ هوایی قدرت رهگیری ۲۴ هدف و درگیری با ۸ هدف از جمله موشک‌های کروز گرفته تا هواپیماهای مافوق صوت را دارد. شرکت میگ در سال ۱۹۹۹ برای نخستین بار این هواپیما را به معرض نمایش عمومی گذاشت. رهگیری جنگنده‌هایی با ۳۲۰ کیلومتر فاصله و انهدام اهداف هوایی در فاصله ۲۸۰ کیلومتری با ۶ راکت ویمپل آر-۳۷ از جمله قابلیت‌های منحصر به فرد مدل بی‌ام است. در مقام مقایسه بهترین رهگیر آمریکایی یعنی اف-۱۴دی توانایی انهدام اهدافی با بیش از ۱۸۰ کیلومتر فاصله را نداشت. قابلیت‌های حمله به اهداف سطحی و نقشه‌برداری زمین هم به این جنگنده افزوده شد و در نتیجه این جنگنده برخلاف میگ-۳۱ یک جنگنده چندمنظوره طبقه‌بندی می‌شود. میگ-۳۱بی‌ام همچنین تنها هواپیمای در حال تولید است که توان درگیری مؤثر با موشک‌های کروز مدل تاماهاوک را دارد. یک کارشناس روسی معتقد بود که اگر عراق در جریان عملیات طوفان صحرا از میگ-۳۱ برخوردار بود حداکثر ده درصد موشک‌های کروز آمریکایی و انگلیسی می‌توانستند به اهداف خود در داخل خاک عراق برسند.[3]

کاربران

کاربران فعلی
  •  قزاقستان پس از روسیه که کاربر اصلی است، قزاقستان حدود ۳۰ فروند میگ ۳۱ دارد. در سال ۲۰۰۷ قراردادی به ارزش ۶۰ میلیون دلار برای ارتقای ده فروند از آن‌ها به میگ-۳۱بی‌ام به امضا رسید.[3]

کاربران سابق

مشخصات

منبع اطلاعات Great Book of Modern Warplanes,[4] MiG-31E data[5]

مشخصات عمومی

  • خدمه: دو (خلبان و متخصص سیتمهای جنگ‌افزاری)
  • طول: ۲۲٫۶۹ متر (74 ft 5 in)
  • پهنای بال: ۱۳٫۴۶ متر (44 ft 2 in)
  • ارتفاع: ۶٫۱۵ متر (20 ft 2 in)
  • بال: مساحت ۶۱٫۶ مترمربع (663 ft²)
  • وزن خالی: ۲۱٬۸۲۰ کیلو (48,100 lb)
  • وزن بارگیری: ۴۱٬۰۰۰ کیلو (90,400 lb)
  • بیشینه وزن برخاست: ۴۶٬۲۰۰ کیلو (101,900 lb)
  • پیشرانه: ۲× توربوفن با پس سوز سولوویف د-۳۰
    • نیرو ی خشک: ۹۳ کیلو نیوتن (20,900 lbf) هرکدام
    • نیرو با پس سوز ۱۵۲ کیلو نیوتن (34,172 lbf) هرکدام

عملکرد

  • سرعت بیشینه: ارتفاع بالا: ۲٫۸۳ ماخ (۳٬۳۷۷ کیلومتربرساعت) ارتفاع پایین: ۱٫۲ ماخ (۱٬۴۳۲ کیلومتربرساعت)
  • شعاع عملیاتی: ۷۲۰ کیلومتر (450 mi) at Mach 2.35
  • برد ترابری: ۳٬۳۰۰ کیلومتر (2,050 mi)
  • سقف پروازی: ۲۰٬۶۰۰ متر (67,600 ft)
  • نرخ اوج‌گیری: ۲۰۸ متر بر ثانیه (41,000 ft/min)
  • بارگیری بال: ۶۶۵ کیلوبر مترمربع (136 lb/ft²)
  • نسبت نیرو به وزن: ۰٫۸۵
  • حداکثر بارگیری نیروی جی: ۵g

جنگ‌افزار

  • یک توپ ۲۳ میلی‌متری GSh-6-23
  • ۴ جایگاه زیر بدنه برای موشک‌های ویمپل آر-۳۳ (آ-۹ آموس) یا ۶ جایگاه برای موشک‌های دوربرد ویمپل آر-۳۷ (آآ-ایکس-۱۳ ارو) فقط در میگ-۳۱ام/ام بی
  • ۴ پیلون زیر بال برای:
    • دو موشک میان برد بیس نوات آر-۴۰ (آآ-۶ آکرید)
    • چهار موشک کوتاه برد فروسرخ آر-۷۳ (آآ-۱۱ آرچر) یا آر-۶۰ (آآ-۸ آفید)
    • چهار موشک دوربرد آر-۷۷ (آآ-۱۲ آدر).
  • بعضی هواپیماها توان حمل موشک‌های ضدراداری کا-اچ-۳۱ و کا اچ-۵۸ را نیز دارند.

پیوند به بیرون

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mikoyan MiG-۳۱». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ مارس ۲۰۰۹.

  1. Mladenov, Alexander (July 2015). "The Foxhound's New Tricks". Air International. 19 (1): 28.
  2. MiG-31 FOXHOUND (MIKOYAN-GUREVICH) FAS
  3. MiG-31BM (Bolshaya Modernizatsiya - Big Modernization) Global Security
  4. Spick, Mike. The Great Book of Modern Warplanes. MBI, 2000. ISBN 0-7603-0893-4.
  5. MiG-31E page, RAC MiG. Retrieved ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۸ (میلادی).
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میگ-۳۱ موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.